چکیده:
نظام آموزش از راه دور از آغاز نیمة دوم قرن بیستم پا به عرصةوجود گذاشت.یکی از عوامل پیدایی این شیوة آموزش رامیتوان پیشرفت فناوری دانست. هدفها، نظام آموزشی، تعداد دانشجویان وروشکاراین دانشگاههابادانشگاههای سنتی تفاوت فراوان دارد. در ایران نیز این نظام با تحول در آموزش مکاتبهای درسال 1352 آغاز شد. دانشگاه پیامنور درمهرماه 1367 با 28 مرکز فعالیت خودرا آغاز کرد.این تعداددرسال تحصیلی 80-79 به 129 مرکز و56 واحد فعالرسید. این مراکز از نظر طبقهبندی استانی به 10 منطقه تقسیم شدهاست.
خلاصه ماشینی:
"در این سالها نوآوری دردو زمینه مشهود بود: یکی کاربرد ارتباطات دور در ایجاد ارتباط میان کلاسهای درس، ودیگر غنای آموزش مکاتبهای به دلیل به کارگیری سایر رسانهها.
اما با پیشرفت فناوری ارتباطات ودسترسی به وسایل دیداریـ شنیداری نوین،مؤسسات آموزش ازراه دور موفق شدند بااستفاده از این رسانهها دررشتههای مختلفعلوم انسانی،علوممحض، مهندسی وپزشکی درمقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد و دکتری دورههای آموزشی دایر کنند.
محاسنآموزش حضوری وسنتی،مانند ارتباط نزدیک استاد ودانشجو ونیاز کمتر به تجهیزات وامکان موفقیت بیشتردردروسعلمی را،به هیچوجه نمیتواننادیده گرفت، امانظام آموزش ازراه دور نیز به یمن مزایایی چون پذیرش بیشتر دانشجو، کاهش هزینة سرانه، کاهش مهاجرت و جابهجایی دانشجویان، فراهم آوردن امکان تحصیل در نقاط دورافتاده ومحروم وامکان ادامة تحصیل برای کسانی که به دلیل مشغلةکاری فرصت ادامةتحصیل پیدا نکردهاند درجهان امروز اهمیت فراوان دارد.
پس از آن، نظام آموزش ازراه دور برای مدتی درایران وجودنداشت؛ اما با افزایش متقاضیان ورود به دانشگاه دردهة 60 به میزان 10 درصد درسال، توجه دولت به توان بالقوة گشایش دانشگاه پیام نور معطوف شد."