چکیده:
دعاهای حضرات معصومین(ع) سرشار از اسرار توحید و رموز عشق و عبودیّت است. برای دستیابی به این گنجینه اسرار باید در این دعاها تامّل و به آنها انس گرفت. برای رهیابی بدین مقصود، باید به دعا با نگاهی ژرف و عمیق نگریست. از این گذر این نوشتار با بیان نکاتی درباره دعا آغاز و پس از اشاره به وجود عشق و حب در متون دینی و دعا، برخی آثار و لوازم عشق سوزان آن حضرات به خدای متعال را در دعاهای آنان برشمرده است آثاری چون، مقصود نهایی، وصال محبوب، درد هجران، ذکر محبوب، انس و تملق، شوق دیدار. در بخش پایانی از طلب صادقانه آن حضرت سخن به میان آمده نکاتی چون، راه نزدیک و حجاب جمال دوست، بهترین توشه، اغتنام فرصت، سرمایه طلب، حسن ظن به خدای متعال، اعتراف به گناه، سرّ توحید در طلب و موانع طلب و بندگی در دعاهای آنان آمده است
خلاصه ماشینی:
از این گذر این نوشتار با بیان نکاتی درباره دعا آغاز و پس از اشاره به وجود عشق و حب در متون دینی و دعا، برخی آثار و لوازم عشق سوزان آن حضرات به خدای متعال را در دعاهای آنان برشمرده است آثاری چون، مقصود نهایی، وصال محبوب، درد هجران، ذکر محبوب، انس و تملق، شوق دیدار.
این دعاها همانند قرآن، خوان گستردهای هستند که انسانها را به مهمانی خویش دعوت میکنند 5 و درهایی از نور هدایت به سوی انسان میگشایند و راه رسم عشق و طلب و بندگی، و راز و نیاز با خدای متعال را میآموزند.
با این همه آنچه از دعاهای حضرات معصومین(ع) در دست است، فرهنگی غنی و بزرگ از معارف الهی و اسرار عشق و عبودیت است و محتاج نگاهی نو و تاملی دوباره در آنها.
درد هجران: فراق محبوب جان عاشق را میسوزاند و حافظ در این باره میگوید: سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوختتنم از واسطه دوری دلبر بگداخت جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوختسوز دل بین که ز بس آتش و اشکم، دل شمع دوش بر من ز سر مهر چو پروانه بسوخت حضرت امیرالمؤمنین(ع)، درد دوری از خدای متعال را چنین در دعای کمیل بیان کرده است: ف ابن منظور، محمد، لسان العرب، بیروت، دار صادر، جلد 12، ص 74.
باید به این نکته توجه کرد راه طلب و عبودیت راه وصول به توحید است و نظر به غیرحق گرچه به خود و مجاهدات عبودی باشد با توحید و عشق و حب به خدای متعال ناسازگار است.