چکیده:
قرآن کریم، در طی دو نزول دفعی و تدریجی، در مدت بیست و سه سال رسالت پیغمبر
اکرم(ص)، به وسیله جبرئیل بر آن حضرت نازل شد.رسول خدا(ص)پس از دریافت وحی آیات
نازل شده را به مسلمانان ابلاغ میکرد.سپس به کاتبان وحی املا میفرمود تا هر آیه و
سورهای را زیر نظر آن گرامی، در محل خود قرار دهند.پرسش تحقیق این است:قرآنی که هم اکنون در دست مسلمانان است، در چه زمانی بدین
شکل تدوین و جمعآوری شده است؟نویسنده با مراجعه به منابع شیعه و اهل سنت و با
استناد به دلایل و شواهد تاریخی، بر این عقیده است که، قرآن در عهد پیغمبر اکرم(ص)و
زیر نظر و با مراقبت و اشراف دقیق آن گرامی به صورت کنونی جمعآوری شده است.
خلاصه ماشینی:
"در مقابل، دیدگاه دیگر بر این اعتقاد است که قرآن کریم در عصر رسالت و زیر نظر مستقیم رسول خدا(ص)جمعآوری و تدوین شده است، چنان که شمار زیادی از یاران پیغمبر(ص)علاوه بر حفظ همه یا بخشهایی از قرآن، مصاحفی از آن را برای خود نوشته بودند که از نظر کامل بودن و نیز بیان برخی تفسیرها و شأن نزول شماری از آیهها و سورهها، با هم تفاوتهایی داشتند.
به گزارش محمد بن سعد واقدی 9 رسول خدا(ص)فرمان داد، از میان مسلمانان کسی که بیش از دیگران قرآن را فرا گرفته یا جمعآوری کرده است یا بیش از سایر یاران اهل قرائت و تلاوت قرآن است، نمازشان را امامت و برایشان امیری کند.
بر این اساس معتقدیم، آنچه به روزگار خلیفهی اول نسبت میدهند، نه جمع و تدوین قرآن از شاخههای خرما و استخوانهای پراکنده در نزد مسلمانان یا محفوظات نهفته در سینهی حافظان صحابه، بلکه فقط و فقط یک رونویسی صرف برای دستگاه خلافت بود که بر خلاف شمار فراوانی از یاران پیامبر(ص)اعم از مرد و زن، هیچ کدام از خلفای اول و دوم، مصحف خاصی برای خود نداشتند.
بیان این نکته را نیز در پایان این مقاله لازم و مناسب میدانیم که کار خلیفهی سوم، عثمان بن عفان، جمع و تدوین قرآن نبود، چنان که گاهی اوقات در برخی محافل از زبان کسانی شنیده میشود، بلکه به صراحت روایات و اخبار تاریخی به دلیل اختلافات ناشی از زبانها و لهجههای مختلف در قرائت قرآن، خلیفهی وقت با مشاورت صحابه، از جمله امیر مؤمنان علی(ع)، به یکی کردن قرائت مصاحف اقدام و یک مصحف به نام مصحف ام ام بر پایهی لغت قریش رونویسی کرد."