چکیده:
هدف از این پژوهش عبارت است از بررسی اثر 12 هفته تمرین ورزشی در سه شدت مختلف بر غلظت آدیپونکتین پلاسما. برای این منظور 32 سر موش صحرایی نر 8 هفته ای با نژاد ویستار و میانگین وزن 185±54 گرم انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه تجربی تمرین با شدت بالا (80-85 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی)، تمرین با شدت متوسط (70-75 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی)، تمرین با شدت پایین (50-55 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی)، و یک گروه کنترل قرار گرفتند. گروه های تجربی به مدت 12 هفته، هر هفته 5 روز و هر روز 60 دقیقه با شدت های تعیین شده و شیب صفر درجه روی نوار گردان ویژه جوندگان به تمرین پرداختند. پس از 12 هفته تمرین مقدار آدیپونکتین پلاسما، غلظت گلوکز، انسولین، و شاخص مقاومت به انسولین (HOMA) در حالت ناشتا در هر چهار گروه اندازه گیری شد. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد غلظت آدیپونکتین پلاسما در گروه تمرین با شدت بالا و متوسط پس از فعالیت ورزشی به طور معناداری افزایش (P<0.05) و مقدار وزن، انسولین، گلوکز، و شاخص مقاومت به انسولین پس از تمرین کاهش یافت، اگرچه این کاهش به لحاظ آماری معنادار نبود. همچنین، با استفاده از آزمون آماری همبستگی پیرسون مشخص شد بین آدیپونکتین پلاسما و انسولین و شاخص مقاومت انسولینی ارتباط منفی و معناداری وجود دارد (P<0.05). نتایج این مطالعه نشان داد غلظت آدیپونکتین پلاسما پس از 12 هفته تمرین ورزشی با شدت بالا و متوسط در موش های صحرایی نر سالم با وجود عدم کاهش معنادار وزن افزایش یافته است. بنابراین، به نظر می رسد شدت تمرین یکی از پارامترهای مهم در افزایش مقدار آدیپونکتین در پاسخ به تمرین ورزشی باشد.
خلاصه ماشینی:
"نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد غلظت آدیپونکتین پلاسما در گروه تمرین با شدت بالا و متوسط پس از فعالیت ورزشی بهطور معناداری افزایش(05/0 P> )و مقدار وزن، انسولین،گلوکز،و شاخص مقاومت به انسولین پس از تمرین کاهش یافت،اگرچه این کاهش به لحاظ آماری معنادار نبود.
نتایج این مطالعه نشان داد غلظت آدیپونکتین پلاسما پس از 12 هفته تمرین ورزشی با شدت بالا و متوسط در موشهای صحرایی نر سالم باوجود عدم کاهش معنادار وزن افزایش یافته است.
این درحالی است که زنگ و همکاران در سال 2007 طی پژوهشی نشان دادند تغییرات آدیپونکتین تام پلاسما در پاسخ به فعالیت ورزشی طولانیمدت به شدت و مدت تمرین بستگی دارد(34).
یافتهها نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد 12 هفته فعالیت ورزشی با شدت بالا یا متوسط منجر به افزایش معناداری در غلظت آدیپونکتین پلاسما شده است(05/0 P> ).
نتایج تحقیق حاضر نشان داد مقدار آدیپونکتین پلاسما در پاسخ به فعالیت ورزشی با شدت متوسط و بالا،علیرغم عدم کاهش معنادار وزن و BMI افزایش یافت.
این درحالی است که نتایج بسیاری از تحقیقات نشان میدهد فعالیت ورزشی طولانیمدت بر غلظت پایهء آدیپونکتین پلاسما اثر ندارد یا این فعالیت زمانی غلظت آدیپونکتین پلاسما را تغییر میدهد که فعالیت مذکور موجب کاهش وزن یا تودهء چربی در سطح وسیع شود(3،19،34).
همچنین مطالعاتی نیز وجود دارد که نشان میدهد باوجود کاهش وزن و درصد چربی بدن بر اثر فعالیت ورزشی،غلظت آدیپونکتین پلاسما تغییری نکرده است.
بهطور کلی،یافتههای پژوهش حاضر نشان داد باوجود عدم کاهش معنادار وزن،غلظت آدیپونکتین پلاسما در پاسخ به دو نوع تمرین هوازی با شدتهای بالا و متوسط بهبود یافت."