خلاصه ماشینی:
"نظامهای ترویج خصوصی دکتر عزت اله کرمی و مهندس ابو طالب فنایی اعضای هیئت علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز 1)ترویج کشاورزی،توسعه و بورکراسی نظریههای معاصر توسعه بر اهمیت بخش کشاورزی و روستایی کشورهای جهان سوم در دستیابی به اهداف توسعه و رشد اقتصادی تاکید دارند (Myint;1975;Reynolds,1975;Todaro,1977) سیاستها و رهیافتهای گوناگونی برای رسیدن به توسعه روستایی طراحی شده است،اما یک روش مشترک در راهبردهای توسعه روستایی،برپایی یک سازمان ترویج کشاورزی دولتی است که در جهت افزایش تولیدات کشاورزی تلاش میکند.
این نظامهای ترویجی اغلب بر مبنای«رهیافت بهبود1»توسعه روستایی استوار است که در پیشبرد روشهای کشاورزی زارعان با تلاش در زمینههای روانی و تکنیکی برای افزایش بازده،بدون ایجاد تغییرات اجتماعی بنیادین در نظام،کوشش میکند (Long,1977) .
یکی از شرطهای دریافت وام این است که گروه زمینداران،یک موسسه مدیریت کشاورزی را استخدام کنند تا به آنها خدمات و توصیههای فنی در زمینههایی ارائه کنند که قبلا وظیفه سازمان ترویج دولتی به شمار میآمد.
در حالی که مثالهای بالا حاکی از خصوصی شدن تمام عیار خدمات ترویجی در کشور گینه جدید نیست،اما نشاندهنده تمایل روبهرشد شرکتهای خصوصی و سازمانهای مبتنی بر اصول تجاری برای ارائه خدماتی است که به طور متداول به عنوان مسئولیت بخش عمومی تلقی میشد.
فشار مشاوران که برای توصیههای خود هزینه طلب میکنند(حسابداران،وکلاء)و خدمات تجاری رایگان سبب افزایش حرفهگرایی01و یکپارچگی11 مشاوران ترویج خصوصی شده است،خدمات مشاورهای روستایی تجاری در طول 52 سال گذشته دورههای بحرانی را طی کردهاند که برخی ناشی از ضعف خودشان و پارهای ناشی از شرایط اقتصادی تولیدی بوده است."