خلاصه ماشینی:
"با اینکه شمار و نسبت زنان بالقوه بارور(51-94 ساله)یعنی گروهی که منشاء باروری،تولید و تجدید نسل و ازدیاد طبیعی جمعیتاند،بیش از 01/193 میلیون نفر یا 22/3 درصد کل جمعیت کشور نیست و به گستردگی 42/6 درصد جهان،42/4 درصد آسیا و 42/7 درصد کشورهای در حال توسعه نرسیده،اما به دلیل باروریهای کمتر مهار شدهای که در بین خانوارهای ایرانی متداول است،معمولا منشاء و مروج میزان زادوزایش بالاتری نسبت دیگر نواحی جهان شده است.
1-5)باروری و مرگومیر دادههای سازمان ملل دال بر آن است که در فاصله سالهای 58-0891 میزان کلی باروری(شاخصی است که نشان میدهد،به طور متوسط از یک زن در طی تمام دوران بالقوه باروری چند نوزاد متولد میشود)برای زنان ایران در حد 5/6 نوزاد و بسیار بالاتر از شاخص متناظر 3/25،3/45 و 4/60 جامعه جهانی،آسیا و کشورهای در حال توسعه بوده است.
ایران نیز در این فاصله تحت تاثیر از زادوزایش و رشد طبیعی بالاتر،با 56/2 میلیون جمعیت در سال 0002(پیشبینی سازمان ملل)و با دربر گرفتن 1/60 درصد همه جمعیت جهان و 1/43 درصد سکنه کشورهای در حال رشد،و لو به طور ناچیز هم که شده،شاهد ارتقاء سهم در عرصه جهانی جمعیت میشود، و به تراکم متوسط 04 نفر در هر کیلومتر مربع یعنی رقمی معادل دو سوم تراکم کشورهای در حال توسعه دست مییابد.
این تفاوت سطح رشد بیشتر از میزان زادوزایش بالاتر در حد 03/3 در هزار ایران نسبت به 32/8 در هزار جهان(طی سالهای 0002-5991)و در جامعه شهری نیز به تبع همین جریان و در نتیجه مواجه شدن شهرها با برونکوچی شدیدتر جمعیت روستایی ناشی میشود."