خلاصه ماشینی:
"وی قبلا این نسخهها را بشرح معرفی کرده است و به ارزیابی آنها پرداخته و خویشاوندی نسخههای خطی را نیز حتی المقدور تعیین نموده،در موارد مهم املاء و رسم الخط نسخهها را نیز ذکر کرده تا راه داوری برای خواننده باز باشد،و در ثبت نسخه بدلها از شیوهء مثبت پیروی نموده،یعنی نه تنها ناهمخوانی نسخهها،بلکه همخوانی آنها را نیز بدست داده است،و مهمتر از همه آنکه تأکید کرده است که با وجوود توجه کامل به نسخهء فلورانس مورخ 614(ف)،آنرا بعنوان اقدم نسخ و اصح نسخ در متن قرار نداده، زیرا این نسخه نیز عاری از نقیصه نیست.
7این سخنان را خالقی مطلق تنها از سر فروتنی بقلم نیاورده،زیرا دربارهء هر کار دقیق و با ارزش علمی،صاحبنظران باید اظهارنظر کنند و محقق باید حرف حساب را بپذیرد و اشتباهات خود را اصلاح کند تا کار شسته و رفته از آب درآید،چنانکه محققی یگانه چون شادروان مجتبی مینوی که وسواس و دقت علمی را به سرحد کمال مراعات میفرمود،در چاپ دوم تصحیح ترجمهء کلیله و دمنه،انشای نصر الله منشی-که به نظر بنده از شاهکارهای تصحیح متن در زبان فارسی است-نوشته است«پس از انتشار چاپ اول این کتاب بعضی از دوستان،و بیش از همه جناب آقای سید محمد فرزان،سهوها و غلطهایی در آن یافتند و تذکار دادند،در این چاپ آنها را اصلاح کردهایم و بدین وسیله از ایشان تشکر میکنیم»8و یا مهدی قریب در پایان مقدمه بر«داستان سیاووش»تصحیح مجتبی مینوی افزوده است:«پس از حدود هشت سال که از درگذشت استاد زنده یاد میگذرد همکاران استاد،در قراءت و بررسی مجدد متن چاپی حاضر،به برخی از استدراکهای بالنسبه مهم دست یافتند که برای تعظیم شعائر علمی استاد در کار تصحیح و شیوهء مختار کار او،در جلد دوم..."