چکیده:
از آن جایی که اهمیت نقش مشارکت نهادینه شده در روند توسعه ، دموکراسی و مشروعیت بخشی حکومت ها در کاهش یا افزایش ضریب امنیت ملی مؤثر است، اعتماد مردم به حکومت باعث افزایش مشارکت و قوام حکومت، ایجاد توسعه و افزایش ضریب امنیت ملی می شود. از دیدگاه اسلامی، نقش آفرینی مردم صرفآ در مشروعیت بخشی خلاصه نمی گردد، بلکه مردم در عینیت بخشی و کارآمدی حکومت نقش اساسی دارند. لذا پژوهش حاضر تحت عنوان «بررسی رابطه بیگانگی سیاسی ـ اجتماعی با مشارکت سیاسی ـ اجتماعی و امنیت ملی» برای حصول به اهدافی همچون: 1) سنجش میزان بیگانگی سیاسی ـ اجتماعی، مشارکت سیاسی ـ اجتماعی و مشارکت در حوزه های امنیت ملی 2) شناخت نوع همبستگی میان متغیرهای بیگانگی سیاسی ـ اجتماعی، مشارکت سیاسی ـ اجتماعی و امنیت ملی، شناخت نوع رابطه متغیرهای فردی نظیر سن، جنس، مذهب، قومیت، تاهل، مقطع تحصیلی، درآمد و نوع دانشگاه با بیگانگی سیاسی ـ اجتماعی، مشارکت سیاسی ـ اجتماعی و امنیت ملی و با طرح پرسش های زیر اجرا گردید: 1) میزان بیگانگی سیاسی ـ اجتماعی، میزان مشارکت سیاسی و میزان مشارکت در حوزه امنیت ملی در جامعه مورد پژوهش چقدر است؟ 2) آیا همبستگی بین متغیرهای بیگانگی، مشارکت و امنیت ملی برقرار است؟ 3) آیا رابطه ای بین سن، جنس، مذهب، قومیت و... با بیگانگی، مشارکت و امنیت ملی وجود دارد؟ برای دست یابی به پاسخ هایی جهت پرسش های مذکور، فرضیه هایی برای آزمون همبستگی بین متغیرهای بیگانگی، مشارکت و امنیت ملی و آزمون رابطه بین متغیرهای فردی با بیگانگی، مشارکت و امنیت ملی تهیه و تنظیم گردید. نتایج تحقیق نشان دهنده آن است که مؤلفه های سیاسی ـ اجتماعی در ارتقا یا کاهش ضریب امنیت ملی بسیار مؤثرند، و در صورت عدم مشارکت سیاسی، اجتماعی به دلیل ظهور بیگانگی سیاسی ـ اجتماعی در جامعه، امنیت ملی به طور جدی مورد تهدید و خطر قرار می گیرد. لذا مقامات تصمیم گیرنده برای تدوین استراتژی سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کشور از نتایج تحقیق می توانند استفاده نمایند.