چکیده:
داستان لیلی و مجنون از معدود داستانهایی است که بسیار مورد توجه شعرای فارسی زبان قرار گرفته،به نحوی که قریب هفتاد و سه مثنوی با عنوان لیلی و مجنون در ادب فارسی به یادگار مانده است.این تنها بخشی از تأثیرگذاری داستان لیلی و مجنون است.چه بسیار شاعرانی که الفاظ و مضامین عشق لیلی و مجنون را زیور سخن خود ساختهاند و معدود شاعرانی نیز یافت میشوند که با ابتکار و نوآوری به خلق حوادث و حکایاتی از این عشق جانسوز پرداختهاند که در منابع عربی داستان و مثنویهای لیلی و مجنون اثری از آنها یافت نمیشود.عطار نیشابوری از جمله شاعران نوآوری است که علاوه بر ذکر الفاظ و مضامین عشق لیلی و مجنون،حکایات و حوادث زیبا و جذابی نیز به لیلی و مجنون نسبت داده است.در این مقاله سعی بر آن است که برخی از آثار عطار نیشابوری را از این جهت مورد بررسی قرار دهیم.
خلاصه ماشینی:
"نظامی زیبایی جمال لیلی را اینگونه توصیف میکند: آراسته لعبتی چو ماهی چون سرو سهی نظاره گاهی شوخی که به غمزهای کمینه سفتی نه یکی هزار سفته آهو چشمی که هر زمانی کشتی به کرشمهای جهانی ماه عربی به رخ نمودن ترک عجمی به دل ربودن زلفش چو شبی رخش چو باغی یا مشعلهای به چنگ زاغی22 عبد الرحمن جامی نیز از زیبایی لیلی دم میزند: در حلهی ناز دید سروی چون کبک دری روان تذوری رویی ز حساب وصف بیرون گلگونه نکرده لیک گلگون جبهه چو کشیده لوح سیمی نینی ز مه تمام نیمی ابروش کمان عنبرین توز مژگانش ز مشک نیز دلدوز آهو چشمی که گویی آهو چشمش به نظاره دوخت در رو32 11-عطار در مصیبتنامه42داستانی نقل میکند که در یک روز سرد مجنون در بیابان در کنار آتشی نشسته بود که: از بر لیلی یکی آمد فراز گفت ای از یار خود افتاده باز چه خبر داری ز لیلی بازگوی من نیم بیگانه با من رازگوی گفت این دارم خبر کان سیمبر هست از جان کندن من بیخبر این بگفت و دست در اخگر گرفت تا که اخگر جمله خاکستر گرفت 21-در الهینامه52حکایتی نقل شده است که شخصی از سن مجنون سؤال کرد."