چکیده:
امروزه مفهوم شهرها،بدون وجود فضای سبز مؤثر در اشکال گوناگون آن،دیگر قابل تصور نیست.پیامدهای توسعهی شهری و پیچیدگیهای معضلات زیستمحیطی آنها،و موجودیت فضای سبز و گسترش آن را برای همیشه اجتنابناپذیر کردهاند.شهرها در مقام کانونهای تمرکز،فعالیت و زندگی انسان،برای اینکه بتوانند پایداری خود را تضمین کنند، چارهای جز پذیرش ساختار و کارکردی متأثر از سیستمهای طبیعی ندارند.در این میان فضای سبز بهعنوان جزء لاینفک و ضروری پیکرهی شهرها،در ساماندهی آنها نقش اساسی دارد که کمبود آن میتواند اختلالات جدی به وجود آورد.وصف فضای سبز بهطور عام به منزلهی ریههای تنفسی شهرها،سخن اغراقآمیزی از کارکردهای آن نیست.(مجنونیان،4731)
خلاصه ماشینی:
"مفهوم فضای سبز و نقش آن در برنامهریزی سنتی و برنامهریزی اخیر شهر اصفهان
و یکی از راههای بهسازی محیط زیست احداث فضای سبز شهری است.
5-درختان و فضای سبز هماهنگی خاصی به محیط زیست شهری میبخشند و از این جهت
میزان فضای سبز شهری را مشتمل است:نقشه شماره(1).
اصفهان باید در برنامهریزیهای شهری یک محور اساسی در توسعهی فضای سبز در نظر
سرانهی فضای سبز در سطح استان اصفهان نیز یکسان نیست.
جهت ایجاد و توسعه فضای سبز این شهر بکوشند.
منسجم و ضمانت اجرایی قوانین موجود در حمایت از توسعهی پایدار،محیط زیست طبیعی، فضاهای سبز و آیندهی شهر زیبا و تاریخی اصفهان را در آئینه زمان مخاطرهآمیز نشان میدهد
و این در شرایطی است که کمیت و کیفیت فضاهای سبز شهری-حتی در بهترین حالت-از
فضای سبز زینت و زیور شهرها و موجب مطلوبیت آنها برای زندگی است.
در شهر اصفهان مساحت کل فضای سبز تقریبا 32 کیلومتر مربع است که از کل
ضمنا این جدول(3)نشان میدهد که فضای سبز در شهر اصفهان بطور متعادل
بدیهی است که در منطقه 8 به هر نفر 6/5 متر مربع فضای سبز و در منطقهی 5 به
هر نفر 5/7 متر مربع فضای سبز تعلق دارد که از حد استاندارد جهانی کمتر است.
قرار دارند اما در مناطق 4 و 6 به هر نفر 81/6 و 71 متر مربع سرانهی خالص فضای سبز تعلق
عدم توزیع نامتعادل فضای سبز مناطق شهری اصفهان نشان میدهد که در توسعهی
جدول شمارهی(3)-بررسی توزیع فضای سبز شهر اصفهان سال 8731"