خلاصه ماشینی:
"با پیدایش تکنیکها و سیستمهای پیشرفته برنامهریزی و کنتزل پروژه،اهمیت و ضرورت آن در مدیریت پروژهها،بالاخص در شرایط محدودیت منابع، آشکار شده است و تنها با بهرهگیری از این تکنیک است که: -فعالیتهای پروژه تا حد ممکن شناسایی و تفکیک میشود،روابطشان با یکدیگر معلوم میگردد و تمامی آنها روی شبکه نمایش داده میشود.
دست و پنجه نرم کردن با دیواریهای یادشده در پروژههایی که کار مهندسی آنها با تدارکات و اجرا همزمانی داشته باشند بسیار سختتر خواهد بود،لیکن با تمام این احوال، کار مهندسی اقبل برنامهریزی و کنترل است و دستاورد آن مزایای زیر را در بر خواهد داشت: -برنامهء پروژه و میزان کارآیی آن مستند میگردد.
در چنین حالتی،البته هریک از فازهای یاد شده برحسب ماهیت وطبیعت خود از برنامهء تفصیلی و مستقلی برخوردار خواهد بود،لیکن به سبب ارتباط و گره زمانی بین آنها، مدیریت و هماهنگی فعالیتهای هر فاز با فاز دیگر به عهدهء مجری طرح یا مدیر کل پروژهها خواهد بود.
هنگامی که فهرست نهایی فعالیتها،محصولات مهندسی و رویدادهای کلیدی تهیه شد، پاسخ روشنی به سئوالات زیر داده شود: -آیا تاریخ شروع و پایان مشخصی دارد؟ -حدود آن روشن است؟ -انجام دهندهء آن تعیین شده است؟ -آیا فعالیت به اندازه و در حد نیاز تفکیک شده است؟ بدین ترتیب مراحلی که پروژه طی میکند تا برنامهریزی و قابل اجرا شود چنین است: مراحل برنامهریزی پروژه -تعیین محصولات پروژه،تفکیک فعالیتهای پروژه و تعیین روابط آنها (What?) -تعیین کسانی که باید فعالیتها را اجرا کنند (who?) -تعیین زمان اجرای فعالیتها (when?) -تعیین شیوهء انجام هر فعالیت (How?) -تعیین ابزار انجام هر فعالیت (What Whit?)"