چکیده:
نظارت و کنترل در امر مدیریت و اعمال آن در هر سازمان و تشکیلات و نیز در سطح گستردهتر،در هر حکومتی اجتنابناپذیر است.اگر در تشکیلاتی نظارت و کنترل صورت نپذیرد،دچار هرج و مرج میشود و به اهداف از پیش تعیین شدهء خویش دست نخواهد یافت.مقالهء حاضر با رویکردی دینی و با استفاده از سیره و گفتار حضرت علی(ع)و نوع نگرش آن بزرگوار به امر خطیر نظارت،و هدف از آن میپردازد.
خلاصه ماشینی:
"نظارت و کنترل در امر مدیریت و اعمال آن در هر سازمان و تشکیلات و نیز در سطح
خطا در امور سازمان است که در راه رسیدن به هدف وجود دارد و برای جلوگیری از
مسألهء نظارت و کنترل در امور حکومتی نیز از ضروریات است و حاکمان برای
نظارت درست رهبران و مجریان حکومت بر کار زیردستان نیز در این امر مهم بسیار
از روی میل خود و استبداد آنها را به کار مگمار؛که این در واقع همان خود کنترلی است.
تأکید مولای متقیان در امر گزینش انسانهای پاک،نشأت گرفته از این دستور خداوند متعال است،زیرا اینگونه کارکنان براساس باور خویش و حاضر و ناظر دیدن خدای
ناظر به این مسأله باشد،که امر نظارت را آسان نموده و از خیانت آنان جلوگیری میکند.
باشند و بدانند که کارکنان کسانی نیستند که کارفرمایان و مدیران صرفا برای رسیدن به هدف سازمان از آنان بهرهکشی نمایند،بلکه لازم است با آنها به عنوان یک انسان که
حضرت امیر(ع)به مالک سفارش میکند تا در امر نظارت تبعیض بین اعوان و انصار
فرمان میدهد که با قاطعیت تمام بر رفتار زیردستان خود مراقبت کن،مبادا آنان با سوء استفاده از نزدیک بودن به تو بر مردم و رعیت ظلم نمایند و مرتکب خیانت گردند.
نظارت تنها بر امور سطوح پایین سازمان و یا کارکنان نظام صورت نمیپذیرد،بلکه باید در ردههای پایین تا بالای سازمان این امر خطیر بدون هیچگونه ملاحظهای انجام شود و
با توجه به آموزههای نهج البلاغه به این نتیجه میرسیم که نظارت و کنترل در هر
سازمان و یا حکومتی باید مورد توجه جدی قرار گیرد؛زیرا بدون نظارت دقیق،دستیابی"