چکیده:
در این مقاله،چند عملیات مهم مانند فتح المبین،خیبر،فاو و حلبچه از نظر نقشه عملیاتی، پیامدها و نقاط ضعف و قدرت طرفین از سوی نویسنده نقادی شده و دلایل شکست و پیروزی طرفین درگیر در این عملیاتها تبیین و به خواننده ارائه شده است.
خلاصه ماشینی:
"غافلگیرانه و ناگهانی بود که فرماندهی عراق تسلط کامل خود را بر یگانهای زیر فرمان به طور کلی از دست داد.
نیروهای عراقی عقب نشینی را آغاز کردند و این امر فرماندهی عراق را
از سقوط خرمشهر به دست نیروهای ایرانی بک نبرد بسیار کوتاه کافی بود تا این تیپ را از
الف:نبود پشتیبانی مناسب برای نیروهای ایرانی واقع در آن سوی هور الهویزه که خود را به
نیروهای ایرانی بود به طوریکه موضع دفاعی گردان یاد شده به طور کامل از بین رفت.
لذا عبور از این مانع آبی یک دستاورد تاکتیکی مهم برای نیروهای ایرانی بود.
این موفقیت نیروهای ایرانی نتوانستند عملیات خود را به سمت هدف مهم یعنی بندر
عملیات اطلاعاتی در دست داشتند که بیانگر آماده شدن نیروهای عراقی برای حمله به فاو
نیروهای ایرانی پرآشکار بود که بصره را هدف اصلی قرار دادهاند،اما خود ایرانیها این
طراح نیروهای ایرانی این بود که ابتدا از پل سندباد واقع بر اروند و منتهی به بصره عبور
عملیات نقطه گذر تمامی بحرانهای جنگ ایران و عراق بود؛و ضعف نیروهای ایرانی را
دلیل اینکه عنصر اصلی عملیات آفندی ایران نیروهای پیاده بودند،انتخاب نقاط اجرای عملیات نیز متناسب با این نیروها انتخاب میشد.
فرماندهی نیروهای ایرانی این امکان را داشتند که برای رویارویی با احتمالات خود را
بر این اساس فرماندهی نیروهای ایرانی در تمام مدت جنگ همه عملیاتهای خود را در
نیروهای ایرانی این امکان را داشتند که پس از بازپسگیری خرمشهر(در سال 2891)محور عملیات را از جنوب به جبهه وسط انتقال دهند و مرکز ثقل"