چکیده:
حقوق مالکیتهای فکری یا معنوی از جمله مباحث مستحدثه فقهی و حقوقی است که در سال های اخیر با توجه به پیشرفت های علمی و صنعتی در عرصه های مختلف مورد توجه محققان و علمای فقه و حقوق واقع شده است. حقوق مالکیتهای فکری یکی از ارکان مهم تمدن است که از قدیم الایام مورد توجه بوده. مالکیتهای فکری معمولا در دو بخش مالکیت ادبی و هنری و مالکیت صنعتی و تجارتی واقع می شود. در بخش مالکیت ادبی و هنری آثار ادبی و هنری همچون کتاب، مقاله، رسانه، نمایشنامه، شعر، ترانه، سرود، آثار سینمایی، نقاشی، پیکره عکاسی و حمایت از پدیدآورندگان آنها بررسی می شوند. در بخش مالکیت صنعتی و تجارتی اختراعات، اکتشافات و علائم صنعتی و تجارتی، نام تجارتی و طرح ها و مدل های صنعتی و ... موضوع بحث هستند. در فقه عامه نیز موضوع حق مالکیت فکری از مسائل مستحدثه است و فقها در سال های اخیر مباحثی درباره آن صورت گرفته است. و تولید فکری و منافع آن را مانند مال می دانند. لذا مشروعیت و اعتبار شرعی حقوق مالکیتهای فکری از دیدگاه فقه عامه ثابت است.
According to the scientific and industrial developments in different areas،researchers، jurisprudence and law scientists analysed the rights of the intellectual or spiritual ownerships.
And they also divided them into two kinds as follows:
First،the literacy and art ownership،then the commercial and industrial ownership.In the first kind they are analysed the book،article،drama،poetry and etc. In the second kind they are analysed inventions، exploration، industrial models and etc.
Hence،from the jurisprudence viewpoint،the intellectual ownership rights are legal.