خلاصه ماشینی:
اینک گزارش مبسوط این مجلس از نظر خوانندگان محترم میگذرد: سخنرانی جناب آقای دکتر اقبال امروز نه تنها برای دانشگاه بلکه برای علم و ادب پارسی روزی بسیار شوم و نامبارک است زیرا در این روز و در این مجلس فراهم آمدهایم تا برمرگ کسی تأسف و تلهف ابراز داریم که در کاخ عظیم و رفیع زبان پارسی بیادنی شک و ریب رکنی رکین و اصلی قویم بشمار میرفت و با درگذشت وی دانشگاه استادی متبحر و متتبع و فرهنگ معلمی مهذب و مجرب و کشور فرزندی عفیف و شریف را از دست داد و بطور مسلم یافتن بدیل و نظیرش اگر ممتنع نباشد البته بسیار صعب و مشکل خواهد بود.
هرچند اکنون وی از دست بدر رفته است و با قضای محتوم و قدر مختوم چونوچرا نمیتوان کرد و جز تأسف و دریغ چارهای نیست ولی دو امر تا اندازهای مایه تسکین دل و تسلی خاطر است یکی آنکه فرزندان خلفی از وی باقیماندهاند که اهل خرد و بینشاند و میتوانند با ملکات فاضله خود روح پدر را شاد سازند و دیگر اینکه شاگردان معنوی و دست پرودگان مکتب او که از زمرهء فضلا و ادبای جوان کشور هستند میکوشند تا به پیروی از استاد عالیمقام خویش زبان پارسی را از خطر اضمحلال و انهدام نجات بخشند و در حراست و نگهبانی این سرمایهء بزرگ ملی از بذل مساعی جمیله دریغ روا ندارند زیرا خوب میدانند همانگونه که خزانه سیم و زر و در و گهر پشتوانه اعتبار مالی و اقتصادی و مادی کشور را تشکیل میدهد زبان پارسی و آثار گرانبهای علمی و ادبی و هنری که باین زبان شیوا نگاشته شده است و میشود سرمایه معنوی و روحانی مملکت را شامل است و باید محفوظ و معتبر بماند.