خلاصه ماشینی:
سر جان مارشال Sir John Marshall و همکاران او که در زمینهء ارکئولوژی هندوستان موفق بکشف تمدن قدیم هند(قبل از عصر آریانها)شدند،آثار ذیقیمت کهنسال در درهء سند(مهانجودارو)و در شمال غربی پنجاب(هاراپا Harappa )بدست آوردند که تعداد آن اکتشافات در آخر عهد حکومت انگلیس و پس از تجزیهء هند بسیوهفت محل شهر و قریهء باستانی رسیده که همهء آنها در آن ناحیهء طولانی بتدریج از زیر خاک کشف گردیده و در فاصلهء هزاران میل از دریای عرب تا دامنهء کوههای هیمالیا متفرق میباشند.
هرچند که تحقیقات علما و باستانشناسان هنوز در آن دو منطقه کامل نشده است، معذلک آنچه تاکنون بدست آمده بخوبی این نکته را نشان میدهد که دو تمدن شمالی و جنوبی«قرمز و زرد»در سرتاسر نواحی شمالی و جنوبی ایران در بین آن سرزمین تا سواحل جنوب غربی هندوستان ممتد بوده است و شاید تا افغانستان فعلی و آسیای مرکزی نیز دامنهء آن امتداد داشته.
تصور میشود که بعد از مرگ اسکندر و ضعف سلوکیدها(جانشینان اسکندر)هنگامیکه چند را گوپتای دوم دامنهء سلطنت خود را تا سرحدات ایران(افغانستان و بلوچستان)بسطداد در تماس با ایرانیاتن از افکار و هنر و فرهنک ایران اقتباسها نموده است،این رسم را نیز از ایشان تقلید کرده و در زمانی که ایران دستخوش هرجومرج و ویرانی دورهء ملوک الطوایفی(اشکانیان)بوده بقایای صنعتگران و هنرمندان دورهء دارای کبیر بدربار شاهان هند پناه برده و هنر خود را در آنجا نمایان ساختهاند تا آنجا که در وسط هندوستان در سواحل گنگ و در تختگاه سلالهء موریان Mauryans (صوبه بیهار)هنر و حرفه و صنعت خود را بهندویان تعلیم دادهاند.