خلاصه ماشینی:
"از جمله این قیامها میتوان از قیام طبیبی به نام محمود تارابی در بخارا و پیر یعقوب باغتانی 6 در شهر تبریز و قاضی سید اشرف الدین ابراهیم در شیراز نام برد که در این مختصر بشرح حال قاضی شرف الدین اکتفا خواهیم نمود: بهنگام حمله مغول به نواحی و شهرهای مختلف ایران، اتابک ابوبکر بن سعد از اتابکان فارس، سیایت و تدبیری به خرج داد و با او کتای قا آن جانشین چنگیز در تبعیت و انقیاد درآمد صلاح خود را در آن دید که فرمان مغول را گردن نهد و اقلیم پارس را زا تعرض قوم مغول که در همان اوان، یعنی در 633 افهان را با خاک یکسان کرده بودند، نجات بخشید.
روابط حسنه اتابکان فارس با مغول مدتی ادامه داشت تا اینکه اتابک سلجوقشاه بن سلغور بن سعد بفرمان هلاکو و بدست التاجو، سردار مغول بقتل رسید و پس از وی مردم شیراز، آبش خاتون(662-663)دختر اتابک سعد دوم را به اتابکی برگزیدند، لیکن از این تاریخ به بعد خطه فارس که قریب نیم قرن با تدبیر اتابکان سلغوری از استیلای مغول محفوظ مانده بود، مطیع نظر ایشان قرار گرفت و سالی بیش طول نکشید که فارس رسما ضمیمه دیوان ایلخانی گردید و سلسله اتابکان فارس برافتاده مغول آنجا را تحت تصرف مستقیم خود گرفتند.
در پایان شاید بتوان این نظریه را قبول کرد که قاضی سید شرف الدین ابراهیم مردی پاک و زاهد و از جان گذشته بود که در مقابل هیچ مشکلی عقب ننشست و برای تحقق بخشیدن به آرزوهای خویش، مسلمانان ستمدیده و نومید ایرانی را بر ضد دستگاه حکومت هلاکو خان مغول جمع آورد و دلیرانه با آنان مبارزه نمود و سرانجام در راه هدف خویش جان خود را از دست داد."