خلاصه ماشینی:
"در این مقاله،ضمن بررسی و ارزیابی نتایج حاصل ازسرمایهگذاریهای خارجی در کشور،مشاهده میشود که پس از گذشت بیش از دودهه فعالیت شرکتهای خارجی در صنایع ایران(به استثنای صنعت نفت)،برخینتایج مثبت مترتب بر آنکه در تعدادی از کشورهای درحالتوسعه تجربه شده(نظیر کمک به تشکیل سرمایه،انتقال تکنولوژی و دانش فنی و آموزش نیرویانسانی ماهر)در کشور ما تحقق پیدا نکرده است.
در این سالدو شرکت آمریکایی و فرانسوی تأسیس شد؛اما با توجه به اوضاع اقتصادی کشور تامدتی فعالیت شرکتهای بین المللی جدی نبود؛تا آنجا که تا سال 1342 فقط بیستشرکت بزرگ خارجی به بازار ایران وارد شده بود.
بهطوری که در سال 1353،جمعا 162 شرکت عمدۀ خارجی،که تعداد زیادی از آنها جزو شرکتهای بزرگ و چندملیتی بودند،در بخش صنعت ایران فعالیت داشتند که چگونگی توزیع آنها برحسب نوعفعالیت و ملیت،در جدول شمارۀ 1 نشان داده شده است.
عامل اصلی در این تمایل تلاش بخش خصوصی کشور بهمداخلۀ شرکتهای خارجی به منظور استفاده از قوانین و مقررات مساعد دولت برایسرمایهگذاران خارجی بوده است زیرا،طی دورۀ مورد بحث،بخش خصوصی ایران ازحمایت کافی و واقعی دولت برخوردار نبود و سعی میکرد با جلب مشارکت خارجی،و لو به میزان اندک،خود را در مقابل دولت حفظ کند.
12با فرض اینکه درهمان سال(1351)هریک از 118 شرکت بزرگ خارجی فعال در ایران حد اقل 100شاغل داشتهاند چنین نتیجه میگیریم که کل شاغلان این شرکتها حد اکثر بالغ بر 12 هزارنفر یا تقریبا 7 درصد شاغلان کارگاههای بسیار بزرگ صنعتی کشور بوده است،که بادر نظر گرفتن اشتغال در کل کارگاهای بزرگ،سهم اشتغالآفرینی شرکتهای عمدۀخارجی در ایران به حدود 4 درصد کاهش مییابد و اگر کل اشتغال در بخش صنعت رامحاسبه کنیم،رقم مذکور فقط یکدرصد خواهد بود."