خلاصه ماشینی:
"جدیدترین نمونه دراینزمینه،کتابشناسی تاریخ ایران(تدوین مهیندخت حافظقرآنی،انتشارات کتابخانۀ ملی جمهوری اسلامی ایران،1376)است که بهرغم تلاشغیرقابلانکار گردآورندۀ آن نهتنها مشکل«فقر اطلاعات»را حل نکرده بلکه،به دلیلارائۀ اطلاعات نادرست و مغشوش،سبب سردرگمی استفادهکننده نیز میشود.
در زیر به بخشی از اشتباهات مندرج در کتابفوق،و نه همۀ آنها که از حوصلۀ این مقاله خارج است،به شکل گذرا میپردازیم: یل«سفرنامهها،سیروسیاحت در دورۀ قاجاریه»: صفیر سیمرغ؛یادداشتهای سفر محمد علی اسلامیندوشن(ص 222،ش 1826)؛منشآت فرهادمیرزا(ص 231،ش 1905)؛ فتحعلی شاه قاجار و قضاوت تاریخ(ص 234،ش 1935).
یل«اسناد و مدارک محمد رضا پهلوی(شاه مخلوع)»: اسناد و مدارک دربارۀ قیام ژاندارمری به رهبری کلنل محمد تقی خان پسیان(ص 389،ش3462)؛ عصر بیخبری یا تاریخ امتیازات در ایران(ص 389،ش 3467)؛ برگهایی از تاریخ؛اسناد دورۀ زمامداری میرزا حسین خان سپهسالار(ص 391،ش3484)؛ محاکمۀ محاکمهگران؛عاملان کشتار سید حسن مدرس،فرخییزدی...
(ص 440،ش 3993)؛ (خوانندگان محترم قطعا میدانند که هرسه عنوان فوق مربوط به دورههای دوم وسوم مجلس شورای ملی یعنی زمان سلطنت احمد شاه قاجار است!) یل«قیام و مبارزه علیه رژیم»: عنوان فوق بههمینصورت است و مشخص نیست«علیه»کدام«رژیم»؟!ولیبا توجه به اینکه مدخل فوق در ذیل فصل«محمد رضا پهلوی»آمده،باید مربوط به ایندوران تاریخی باشد.
در این فصل نیز اشتباهاتی صورت گرفته که به بخشی از آن اشاره میشود: کتاب دوجلدی ایرانشهر،از انتشارات یونسکو،در ذیل این مدخل معرفی شده است.
نمونۀ دیگر:سرشناسۀ کتاب تاریخ معاصر ایران(از انتشارات مؤسسۀ پژوهش ومطالعات فرهنگی)به سه شکل زیر تکرار شده است: 1.
بدینسان ملاحظه میشود که چگونه یک عنوان به شکلهای مختلف و در بخشهایمختلف تکرار شده و علاوهبر ارائۀ اطلاعات نادرست و ایجاد سردرگمی در خوانندهای که؟؟؟به کتاب به عنوان یک اثر مرجع مراجعه میکند،آماری کاذب نیز از عناوین منابع مربوط بهتاریخ ایران به دست میدهد!"