چکیده:
صدق نبوت هیج پیغمبری متوقف بر بقای معجزه که آورده است، نیست؛ چنانچه از جمیع انبیا گذشته – از اولوالعزم و غیره – معجزه ای باقی نماند. و دعوی مسلمانان بقای معجزه نبی خود را، اظهار فضیلت زائدی است برای پیغمبر خود که برای پیغمبران سلف نبوده؛ به جهت توقف نبوتش برآن. و آنچه بر ایشان لازم است اثباتش در مقابل خصم، آوردن آن جناب است معجزه مطابق دعوی خود؛ چه باقی مانده. و به هر طریق که سایر ملل که معجزه برای نبی خود ثابت کند، بهتر و بیشتر و روشن تر از آن را مسلمانان دارند؛ چنانچه در کتب مبسوطه ذکر شده.
خلاصه ماشینی:
"5. مسلمانان در مقام اثبات نبوت نبی اکرم صلی الله علیه و اله و ابطال سایر ادیان،ابدا محتاج به اثبات معجزه برای آن جناب نیستند،از قرآن و غیر آن؛چه رسد به اثبات بقای آنچه از برای اثبات نبوت آن جناب،طریق دیگر است که در احکام و اتقان پستتر از معجزه نیست و آن اخبار انبیاء علیهم السلام گذشته است به آمدن آن جناب حق و صادق بودنش در دعوای نبوت؛چنانچه شرح آن و بیان کلمات ایشان و تطبیق آنها بر آن جناب،به نحوی که برای منصف خبیر ابدا جای ریبه و شک نماند-بحمد الله تعالی -مثل سایر مطالب گذشته که در کتب علماء موجود؛و لکن م حتاج است به مراجعه و نظر که بیدردان در دین را فرصتی نیست؛لهذا در این وادی شبهات افتاده،خود و دیگران را به زحمت انداختند و الحمد لله.
6. غیر از قرآن مجید-که معجزهء باقیه است-بسیاری دیگر از آن حضرت صلی الله علیه و اله ظاهر شده که عدد آن را بعضی به چهار هزار و چهارصد و چهل رساندند،چنانچه ابن شهر آشوب،در مناقب،نقل کرده و خود،سه هزار از آن را در آنجا ذکر کرده و از عهد تصنیف آن کتاب تا حال،اضعاف آن از قبر مطهر و از توسلات به آن جناب ظاهر شده و اگر منضم شود به آن معجزات در حیات و ممات ائمه علیهم السلام و آثار دنیوی و اعمال نیک و زشت که آن جناب به آنها خبر داده و ترغیب و ترهیب فرموده و کمتر کسی است که صدق بسیاری از آن را در خود یا در غیر خود ندیده باشند."