چکیده:
ایران یکی از مسیرهای اصلی ترانزیت مواد مخدر از مرزهای شرقی است.گسترشبخش غیررسمی و حاکمیت ضعیف دولت از جمله فقدان نظارت مؤثر بر کل گردش اقتصادی کشور،بستر مساعدی را برای پولشویی مواد مخدر و پولهای نامشروع دیگر فراهم نموده است.با ظهور طالبان در افغانستان،به کارگیری رسمی مواد مخدر به عنوان یک سلاح راهبردی برای تبلیغ ایدئولوژی نوظهور و حمایت از جنش مذهبی-سیاسی آن آغاز شد و برنامه مدیریت اقتصادی وجوه حاصل از تجارت این مواد مخدر نیز به عهده شبکه اقتصادی تحت فرمان بنلادن نقرار گرفت.حجم عظیمی از وجوه حاصل از مواد مخدر شبکه «طالبانیزاسیون»ددر بازار اقتصادی ایران با روشهای ابداعی و سازوکارهای پیچیده تطهیر میشوند.تطهیر پول کثیف در ایران از مسیر قاچاق سازمان یافته کالا و صندوقهای قرض الحسنه و مؤسسات اعتباری فاقد مجوز عبور میکند.از مجموع 3/11 میلیارد دلاری که صرف واردات قاچاق کالا در کشور میگردد،مبلع 09/6 میلیارد دلار آن دارای منشأ مشکوک است که از طریق واردات قاچاق کالا توسط شبکه تبهکاری سازمان یافته،صرف پولشویی میشود.به علاوه قاچاق کالا(در خدمت پولشویی)ارتباط مستقیم و نزدیکی با خط فقر دارد.در جامعهای که کالاهای وارداتی قاچاق با قصد پولشویی از تخفیفهای ویژه صاحبان پول کثیف برخوردار بوده و از پرداخت هرگونه عوارض نیز معاف میباشند قدرت رقابت داخلی را از کالاهای تولیدی سلب کرده و فرصتهای شغلی مولد را از بین میبرند.
خلاصه ماشینی:
منسجمی بروردار گردیدهاند،کالاهای متعلق به تبهکاری سازمان یافته و مافیای ژنرال سا، گروههای قاچاق مواد مخدر رشید عمر،نبیل خان،موسولو،آپو و گریولف را به صورت سازمان یافته از طریق اسلکههای شخصی خارج از کنترل و نظارت گمرک کشور،وارد ایران نموده و یا با استفاده از مجوزهای موردی و تغییر تاریخ مجوزهای مزبور(بعضا تا 12 مرتبه)کالاهای امانی قاچاقچیان خارجی مواد مخدر را در بازار ایران به پول نقد تبدیل و سپس این پولهای نقد را در صندوقهای قرض الحسنه و مؤسسات اعتباری فاقد مجوز از بانک مرکزی،سپردهگذاری میکنند.
از نکتههای قابل توجه در این زمینه میتوان به موارد زیر اشاره کرد: -نخست آنکه پس از سقوط حکومت طالبان،کشت خشخاش و تولید تریاک و هروئین در افغانستان و پاکستان پس از یک افت یک هزار تنی مجددا رو به افزایش گذارده است و ایران همچنان در مسیر تهاجم عملیات قاچاق کالا و تطهیر پول کثیف مواد مخدر قرار دارد.
-سوم آنکه دقیقا هنگامی که افسران و درجهداران غیور و شریف نیروی انتظامی جمهوری اسلامی،در مرزهای شرقی کشور با نیروهای تا دندان مسلح قاچاقچیان شبکه طالبانیزاسیون و ژنرال سا و رشید عمر در حال مبارزه بودند و یکی پس از دیگری با گلولههای قاچاقچیان مواد مخدر جان میبافتند(تا اواخر سال 1380 نزدیک به 1500 نفر از دلاوران نیروی انتظامی در مرزهای شرقی در نبرد با سوداگران مرگ به شهادت رسیدند)و درحالیکه تعدادی از خانوارهای فقیر بیپناه روستاها و شهرهای مرزی ایران در چنگال مخوف مافیا به گروگان گرفته و به مزدوری(اسیری)واداشته شده بودند،عملههای ایرانی جرم به طمع تکثیر ثروت نامشروع از نفوذ و قدرت خود در جهت تطهیر پول کثیف مواد مخدر طالبان استفاده میکردند و آگاهانه با تسهیل عملیات قاچاق سازمان یافته کالا،به فقر و فلاکت طبقات کمدرآمد ایرانی و برداشت ارزش افزوده اقتصاد ملی متکی به نفت ایران و حواله آن به حسابهای بانکی مافیای تبهکاری سازمان یافته خارجی،دامن میزدند.