خلاصه ماشینی:
"همانطور که قانون محاکمعدلیه را مرجع تظلمات عمومی قرارداده و مردم را مکلف نموده که دعاوی خود را بر آن محاکم عرضه دارند محاکم را نیز مکلف کرده که بهر دعوائی که داخل در صلاحیت آنها است رسیدگی کرده و حکم دهند و اگر از رسیدگی امتناع کنند مستنکف از احقاق حق و در معرض مجازات واقع خواهند شد و حتی نمیتواند بعذر اینکه قوانین موضوعه کشوری کامل یا صریح نیست و یا ناقص و متناقص است از رسیدگی خودداری نمایند بلکه در این قبیل از مواقع محاکم باید موافق روح و مفاد عمومی قوانین موضوعه امور را قطع و فصل نمایند(مراجعه شود بماده 3 و 4 قانون اصول محاکمات حقوق 9231 هجری).
در صورتیکه رفتار وکیلی موجب اخلال مهمی در جریان امور قضائی حوزه معینی است او را از اشتغال بامر وکالت در آن حوزه ممنوع نماید و این ممنوعیت مادامی است که موجبات اختلال باقی باشد و بدیهی است که تشخیص آن با خود وزیر عدلیه خواهد بود مراجعه شود بمواد 74 و 15 و 35 قانون وکالت مصوب 52 بهمن 5131.
و بر حسب ماده 51 قانون مصوب 6 دیماه 5131 مواد 81-22-52 که راجع بنصاب صلحیه و عهده دارای وظائف امین صلح در موقع غیبت او و تأسیس محاکم صلح ناحیه بوده بطریق ذیل اصلاح شده است: ماده 81-نصاب مدعیبه از اول فروردین 6131 در محاکم صلحیه دههزار ریال و در نقاطی که در مقر صلحیه محکمه ابتدائی تشکیل نشده نصاب صلحیه بیستهزار ریال است-دعاوی که قبل از تاریخ مزبور اقامه شده یا میشود مشمول قانون سابق خواهند بود."