خلاصه ماشینی:
"هزینهیابی را چنین تعریف کردهاند:«طبقهبندی و تسهیم صحیح هزینهها به منظور تعیین بهای تمام شدهء محصولات و خدمات واحد تجاری و تنظیم و ارائه اطلاعات مربوط،بهنحو مناسبی که برای راهنمایی مدیران و صاحبان واحد مزبور به منظور کنترل عملیات آن قابل استفاده باشد.
به این مفهوم که در یک سیستم سادهء هزینهیابی ممکن است هزینههای اندازهگیری پایین باشد،اما گزارشهای بهای تمام شدهء محصول احتمالا موجب شود که مدیران تصمیمهای ضعیف بگیرند.
هزینهیابی برمبنای فعالیت (ABC) هزینهیابی برمبنای فعالیت1نوعی روش هزینهیابی است که در آن،هزینهها ابتدا به فعالیتها تخصیص مییابد و سپس هزینههای گردآوری شده با توجه به استفاده هر محصول از فعالیتها،به محصولات سرشکن میشود.
در نمودار زیر هنگامی که محصول در دایرهء آلفا تولید میشود،مواد به محل تولید انتقال مییابد و هزینههای جابهجایی مواد،نظیر هزینههای دستمزد کارکنان مربوط با توجه به نرخ جذب هزینههای سربار فعالیت جابهجایی مواد و مقدار مواد جابهجا شده محاسبه و تخصیص داده میشود.
نظام قیمتگذاری برمبنای هدف عبارت است از نگرش و نظام اجرایی ساختاریافته و یکپارچهء تعیین بهای تمام شدهء محصولات با مشخصات کارکردی و کیفیت معین که باید سودآوری مورد انتظار را از طریق قیمت فروش قابل پیشبینی با در نظر گرفتن وضعیت بازار رقابتی و عوامل مؤثر بر آن تأمین و محقق سازد.
عوامل شرایط و نیازمندیهای اجرای موفقیتآمیز نظام قیمتگذاری و تعیین بهای تمام شده برمبنای هدف (به تصویر صفحه مراجعه شود) برآیند و حاصل سه محور مذکور،منطقهء حیات محصول و شرکت را مشخص و تعیین میکند نمودار مفهومی سه محور محصول و منطقه حیات محصول/شرکت در زیر ارائه شده است."