خلاصه ماشینی:
"Ẓ limited times to authors and inventors the exclusive progress of science and useful arts,by securing for ẓThe Congress shall have power to promote the این شناسایی حقی که در طبیعت شیء به ثبوت رسیده باشد،نیست،بلکه تأملات روشن مربوط به سیاست حقوقی،بسیاست فرهنگی و اقتصادی است که اهمیت قطعی دارد:به پیشرفت علوم و هنرهای سودمند از این راه کمک میشود که بمؤلفان و مخترعان حقوق انحصاری محدود زمان بر آثار فکری و اختراعات آنها اعطا گردد.
ما امروز دربارهء این مسئلههای اساسی چه میاندیشیم و حقوق تطبیقی در این خصوص چه میتواند بما بگوید؟راه پاسخ باین پرسش،چون درست بنگریم،از دو مرحله میگذرد:مرحلهای اولی که در آن فرمان عدالت اجتماعی همچون بنیاد مشترک حقوق حمایتی بر ما نمودار میشود،و مرحلهای ثانوی که در آن از هیئت حقوق حمایتی گفتگوست:و دیگر از اندیشههای حقوقی و مفهومهای که بدانها شکل حق انحصاری میدهند یا آنها را تا حد حقوق ادعای عوض1محض تضعیف میکنند.
ولی ما میبینیم که در موارد خاص حق انحصاری به صرف حق ادعای عوض تضعیف مییابد،مثل تضعیف بواسطهء پروانههای اجباری یا پروانههای قانونی که ممکن است در حقوق امتیاز اختراع بجهات مصلحت عمومی و در حقوق تألیفی بسود صنعت ضبط و پخش صوت4و رادیو بوسیله قانونگذاری ملی پیشبینی شوند.
ولی این سئوال که آیا در اینجا نیز،در اقتصاد هدایت شدهء مرکزی که متضمن سازمان طبع و نشر هم باشد،میتوان از حق انحصاری چشمپوشی کرد یا نه،در حقوق تألیفی طرح نمیشود،چرا که در اینجا احترامی که خود دلیل قطعی دیگر بر توسعه به شکل حق انحصاری است،بدان افزوده میشود،احترامی که ما به شخصیت مؤلف و به آن قید معنوی2مدیونیم که ویرا به اثر خود پیوسته میدارد:اثر به مؤلف (1) Risiko-risk."