خلاصه ماشینی:
"بعلاوه در قانون جزا نباید در جایی که تفسیر مضیق و موسع هست،مجریان قانون تفسیر مضیق را انتخاب کنند و بعقیده اینجانب اگر ما ماده 46 را همانطور که ظهور دارد، ناظر یمنع اجرای حبس با اعمال شاقه و حکم اعدام درباره این دو طبقه بدانیم، شامل مردان کمتر از شصت سال هم میشود که حکم حبس با اعمال شاقه و یا اعدام مثلا در 59 سالگی درباره آنان صادر شده باشد و بعلت طی مرحله تمیزی و یا بهرجهت تا ورود آنان بسن شصت سال تمام اجرا نشده باشد که در این گونه موارد نیز بر طبق نص صریح ماده 46 نباید درباره آنان اجرا شود و دادسرا مکلف است تقاضای تبدیل آنرا از دادگاه بنماید.
قانونگذار حبس با اعمال شاقه را فوق العاده مهم شمرده و و دلیل آن هم یکی این است که بعد از اعدام این نوع حبس را مقرر داشته، دوم همین مقررات ماده 46 است که اجرای حکم اعدام و حبس با اعمال شاقه را درباره مردان بیش از شصت سال جایز ندانسته،اعم از اینکه محکوم در زمان صدور بیش از شصت سال داشته یا هنگام ارتکاب عمل شصت ساله بوده باشد؛بلکه منحصرا ناظر باجرای مجازات است و اگر زندانهای ما از لحاظ اجرای مجازاتها فرقی بین حبس تأدیبی و حبس مجرد-حبس مجرد بمعنای حبس انفرادی نیست والا همین کلمه بکار میرفت،بلکه مقصود آنست که مجرد از تأدیب و مشقت باشد- و حبس با اعمال شاقه قایل نشدهاند،این امر دلیل آن نیستی که ماده 46 دربارهء محکومین به حبس ابد که به شصت و یک سالگی میرسند،رعایت نشود و کماکان حبس معمولی و خالی از مشقت دربارهء آنان ادامه یابد."