خلاصه ماشینی:
"عدم پایداری بحران بحرانها هیچگاه پایدار نبوده بلکه مقطع زمانی خاصی را در برمیگیرند هرچند مدیریت در بحرانها به دنبال کوتاهتر کردن این زمان میباشد اما باید توجه داشت که بحرانهای کوتاهمدت نیز دارای اثرات مهمی در جامعه میباشند.
شرایط و ویژگیهای بحرانهای دهههای اخیر *بحرانها معمولا با یک حادثه بروز نمودهاند؛ *حوادث آغازگر بحران سبب بروز انرژیهای نهفته در معترضین بوده است ونه اینکه خود حادثه عامل اصلی شکلگیری بحرانها بوده باشند؛ *سرعت در گسترش بحران به نقاط دیگر؛ *تخریب اموال دولتی توسط معترضین به عنوان مسبب اصلی نارضایتی؛ *توجه مسئولین به بحرانها و ضرورت اخذ تصمیم سریع در کنترل آنها؛ *عدم پاسخگویی روشهای جاری برای کنترل بحران؛ *به کارگیری منابع وسیعتر نسبت به شرایط عادی؛ *پیدایش اضطراب و نگرانی در سازمانهای ذیربط؛ *محدود بودن زمان بحران برای جمعآوری اطلاعات،طرحریزی و تصمیمگیری؛ *ماندگاری پیامدهای بحران در جامعه؛ *پیشبینی ناپذیربودن روند بحران؛ *تمایل شدید بحران برای رسیدن به نقطه اوج در کوتاهترین زمان؛ *خارج شدن بحران از کنترل عوامل ایجادکننده آن.
هر بحران براساس ماهیت خود و پیوندی که با نیازهای واقعی جامعه برقرار مینماید و با توجه به سازماندهی و انسجام درونی اعضای شرکتکننده در آن قابلیتهای متفاوتی را دارا بوده و نوع خاصی از تهدید را مجسم میسازد درنتیجه فرصتهای درون آن نیز از وگیهای متناسب با آن برخوردار میباشند که بدون شناخت و داشتن تصویری واقعبینانه از بحران،امکان احصاء فرصتهای آن وجود ندارد.
این تحقیق در چارچوب موضوع مدیریت بحران به دنبال مطالعه یکی از زمینههای موثر در مدیریت بحران بوده و در بیان اهمیت و ضرورت آن میتوان به مواردی همچون: *توسعه علوم مربوط به مدیریت بحرانهای شهری *تعیین الگوی مدیریت بحران در فضای رقابتهای سیاسی *بالابردن فرهنگ امنیتی اشاره نمود."