چکیده:
زمانی طولانی به پایان قرن بیستم باقی نمانده است،قرنی که وقوع دو جنگ خونبار جهانی در آن،مسئولیت اصلی حفظ و بازگرداندن صلح و امنیت جهانی را در کف رکن اجرایی سازمان ملل متحد-شورای امنیت-قرار داد.نقاط تیره و تار در پروندهء قطور شورای امنیت بسیار است اما آنچه بیش از همه جای تأمل دارد سنجش و ریشهیابی مواضع بسیار متفاوتی است که شورای امنیت در برابر تجاوز رژیم بعث عراق به ایران(13 شهریور ماه 9531)و کویت(21 مردادماه 9631) اتخاذ کرده است.
خلاصه ماشینی:
"شماره مسلسل 12-02 پاییز و زمستان 67تأملی بر مواضع شورای امنیت در برابر تجاوز عراق به ایران و کویت
ثانیا تا چه حد میتوان از توصیف این قطعنامه علیه دولت عراق در تجاوز به ایران و کویت
2مبحث سوم:شورای امنیت و احراز تجاوز عراق به ایران و کویت
حمله مسلحانه عراق به ایران براساس قطعنامه تعریف تجاوز و حقوق بین الملل عرفی،
والدهایم درخواست کهرد که شورای امنیت فورا در مورد جنگ ایران و عراق تشکیل
اول اینکه شورای امنیت در تجاوز عراق به ایران در طی شش سال از چارچوب
را اختلافی قلمداد کرد که ادامه آن متحمل است حفظ صلح و امنیت بین المللی را به
اشغال غیر قانونی اراضی ایران توسط عراق نیست؟شورای امنیت این اصل مهم را
شورای امنیت پس از صدور این قطعنامه برای مدتی طولانی سکوت کرد تا اینکه
با وجود این بسیاری از اقدامات شورای امنیت علیه عراق ویژگی کیفری داشت و
از بحران کویت پایان یافت ولی شورای امنیت علی رغم پایان تجاوز عراق به
مبحث ششم:جامعه جهانی و تاوان مسامحه شورای امنیت در برابر تجاوز عراق به ایران
واکنش شورای امنیت در برابر تجاوز عراق به ایران بسیار ضعیف و غیر مؤثر بود.
شورای امنیت در برابر تجاوز عراق به ایران در شهریور ماه 9531 اقدام لازم و مؤثری
هنگامی که وی در 0891 ایران را مورد تجاوز قرار داد شورای امنیت بر تن نخواهد
این امر در حالی است که شورای امنیت در عملکرد هشت ساله خود در جنگ
چرا شورای امنیت در تجاوز عراق به ایران حتی از اختیارات قانونی خویش استفاده"