خلاصه ماشینی:
"فصل اول کتاب دربارهی مصاحبه و ماهیت آن توضیح میدهد و مصاحبه را گفتگویی بین دو نفر میداند،که در این گفتگو،یک طرف (مصاحبهگر)برای دستیابی به اهدافی خاص،در صدد یافتن پاسخهایی از طرف دیگر(مصاحبه شونده)است.
نویسنده در ادامه توضیح میدهد که مصاحبهگر برای ادارهی بهتر مصاحبه،باید اهداف خود را برای مصاحبه شوندگان به طور دقیق و روشن توضیح دهد،مکان مصاحبه را متناسب با موضوع و مصاحبه شونده انتخاب کند و محرمانهبودن مصاحبه و مکان آن را فراموش نکند.
نویسنده در فصل سوم بر پرسشهای مصاحبه تمرکز میکند و عنوان میکند که این امر فرآیندی گام به گام و تدریجی است که از زاویهای وسیع شروع میشود؛زاویهای که از آن تمام صحنه را میشود دید.
پرسشهای خود را در اختیار فردی بیطرف-یعنی کسی که در چارچوب پژوهش نیست،ولی ترجیحا همان نوع شغل یا سن گروه مورد نظر را دارد و امکان مقایسه را فراهم میکند-قرار دهد.
نویسنده در فصل چهارم به توضیح این امر که مصاحبهگر در حکم وسیلهی پژوهش است،میپردازد و خاطرنشان میکند که مصاحبهگر باید از ظاهر و احوال خود آگاه باشد؛زیرا در بسیاری از مواقع یک ظاهر خوب امتیاز محسوب میشود.
این بعد دارای دو جنبه است: استفاده از صدا:مصاحبهگر علاوه بر کلمات مناسب،لحن ادای واژهها را نیز باید تأثیرگذار انتخاب کند.
کندوکاوها شامل پرسش و پاسخهای تکمیلی است که از آنها استفاده میشود تا مصاحبه شوندگان وادار شوند اطلاعات بیشتری در اختیار مصاحبهگران قرار دهند؛یعنی پاسخ خود را بسط دهند.
نویسنده عنوان میکند که برای تحلیل مطالب مصاحبه باید به دو وجه اساسی توجه کرد که عبارتند از: 1-تشخیص نکات اساسی و مهم:در این بخش باید از میان انبوه گفتههای مصاحبهشوندگان،نکات اساسی و مهم را استخراج کرد."