چکیده:
موضوع اصلی این پژوهش تبیین تعلیم و تربیت از دیدگاه علامه طباطبایی با تأکید بر هدفها و روشهای تربیتی است.این تحقیق از نوع نظری و روش آن توصیفی-تحلیلی است و برای جمعآوری اطلاعات و دادههای لازم آن از روش کتابخانهای استفاده شده است. در این پژوهش،برای استخراج دلالتهای تربیتی مرحوم علامه طباطبایی یک بررسی اجمالی از انسانشناسی،معرفتشناسی و ارزششناسی ارایه میشود.سپس دلالتهای تربیتی حاصل از مبانی نظری دیدگاه علامه طباطبایی در زمینهی اهداف،روشها و وظایف معلم استخراج و تبیین میشود.
خلاصه ماشینی:
"برای انجام این مسئولیت،اهداف متعددی با عنوان هدفهای فرهنگی تعیین شده که برخی از آنها در تعلیم و تربیت علامه طباطبایی عبارت است از: -شناخت و پذیرش فرهنگ اسلامی و تلاش برای حفظ و گسترش آن (طباطبایی،1363،ص 407).
روشهای تعلیم و تربیت اسلامی از نظر علامه طباطبایی هر نوع فعالیت انسانی برای رسیدن به اهداف مطلوب و تعیین شدهاش،ناچار از روش مناسب و نظامواری است که با توجه به عوامل و شرایط حاکم بر آن فعالیت انتخاب میشود.
بنابراین،قرآن کتاب علم و عمل است؛نه فرضیه و تئوری؛کتابی که قدم به قدم،با نوآموزان خود جلو آمده،مفاسد و نواقص اعمال آنان را در برابر عقل آنان قرار میدهد تا با عقل خود،موارد انحراف و اشتباه را دریابند و درصدد اصلاح برآیند؛مثلا در باب جهاد،نخست کلیاتی را از قبیلکتب علیکم القتال(بقره،216)و سپس داستان پدر و احد و دیگر جنگهایی را که مسلمانان با پیروی از آیات جهاد انجام داده بودند،بیان میکند و نواقص کارشان را که خود مسلمین نیز در ضمن عمل با آن مواجه شده بودند، گوشزد مینماید و به آنان میآموزد که در مراحل بعدی،از ارتکاب آنها خودداری کنند (طباطبایی،1363،ص 26)؛از این رو علامه طباطبایی روش آموزشی قرآن را روش عملی دانسته،بر آن تأکید کرده است.
ذکر این نکته به عنوان یک نتیجهگیری کلی لازم و ضروری است که تربیت زمانی میتواند موفق شود که به پیدایی برخی صفات رفتاری مطلوب در یادگیرنده منجر شود و از آنجا که در تربیت اسلامی رسیدن به توحید و پرورش انسان خداپرست هدف غایی مطرح شده، میتوان اذعان کرد که نقش اسوهای مربی یا معلم جایگاه و اهمیت ویژهای دارد."