چکیده:
وجود بیش از 650 میلیون نفر معلول در سرتاسر جهان، موضوع قابل تاملی است که تلاش جامعه ی بشری را برای ادامه ی زندگی تؤام با حیثیت و کرامت انسانی بر پایه ی موازین حقوق بشر، طلب می کند. موضوع حقوق انسانی افراد دارای معلولیت از بزرگ ترین چالش های جوامع امروزی است، چه با افزایش روز افزون میزان رشد ناتوانی و نیز رقم مطلق افراد دارای ناتوانی، ابعاد انسانی این پدیده بسیار وسیع تر از آنچه تصور می شود، می باشد. آنچه در این میان اهمیت دارد، برخورد حقوقی با این موضوع است. از اوایل دهه ی هفتاد میلادی توجه جامعه ی بین المللی و در راس آن سازمان ملل متحد در حمایت از افراد دارای معلولیت، رو به گسترش بوده است. مجمع عمومی سازمان ملل متحد با اعلام سال 1981 به عنوان سال جهانی معلولین، اولین قدم را برداشت. پس از آن از 1993 تا 2002 در آسیا به عنوان دهه ی معلولین آسیا نامگذاری شد و اروپاییان نیز سال 2003 را به عنوان سال معلولین اروپایی نامیدند. در مهم ترین قدم در سال 2006، مجمع عمومی سازمان ملل کنوانسیون حقوق معلولان و یک پروتکل اختیاری مربوط به آن را تصویب کرد.
خلاصه ماشینی:
"-این مقاولهنامه در تاریخ 20 ژوئن 1985قوت قانونی یافت-کنفرانس عمومی سازمان بین المللی کار که به دعوت هیأت مدیره دفتر بین المللی کار درتاریخ اول ژوئن 1983 برای شصت و نهمین نشست خود در ژنو گرد آمده بودند،با توجه به استانداردهایبین المللی موجود در«توصیهنامه نوتوانی حرفهای معلولان 1955»و«توصیهنامه ناظر بر توسعه نیروی انسانی1975»و با توجه به اینکه پس از پذیرش«توصیهنامه نوتوانی حرفهای معلولان 1955»تغییرات و تحولات زیادیدر تشخیص نیازهای نوتوانی،حوزۀ عمل و سازمان دستگاههای مسؤول خدمات نوتوانی و قوانین و مقرراتبسیاری از کشورهای عضو در زمینۀ تحت پوشش توصیهنامۀ مذکور پیش آمده است و با توجه به اینکه سال1981»از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد با عنوان«سال معلولان»نامگذاری شده و هدف اصلی آن را نیز«مشارکت و برابری کامل»اعلام کردهاند و همچنین با توجه به اینکه برای نیل به هدف«مشارکت کامل معلولاندر زندگی و توسعه اجتماعی»و«برابری کامل آنها»تهیه یک برنامه عملیاتی جامع و جهانی در مورد معلولان لازمخواهد بود،و با توجه به اینکه تحولات یاد شده،پذیرش و تصویب استانداردهای بین المللی جدیدی را درزمینۀ مورد بحث ضرورت بخشیده است،و به ویژه این نیاز احساس میشود که برابری فرصتهای نوتوانی واشتغال برای تمام انواع معلولان،در شهر و روستا،به قصد ادغام آنان در بازار کار و در جامعه به بهترین وجهتأمین گردد؛مقرر داشت این پیشنهادات باید به صورت مقاولهنامه درآید(مقدمۀ مقاولهنامه)."