خلاصه ماشینی:
"4 اما دو دیدگاه مطرح در دنیا در ارتباط با زندان و پدیده متاثر از آن یعنی حبس اشارهای به شرح زیر است: 1-دیدگاه اول(الگوی تنبیهی) صاحبنظران این رویکرد معتقدند که سختگیری در مورد جرم به معنای سختگیری بر مجرم است،درنتیجه استدلال میشود که در نظامهای کیفری بسیار خشن و سختگیر،فرستادن افراد بیشتر به زندان برای مدتهای طولانی،موجب ارعاب مجرمین بالقوه و پاکسازی جامعه از مجرمین بالفعل میگردد.
2-دیدگاه دوم(الگوی تعمیم جرم) این رویکرد بر این مبنا استوار است که حبس نتوانسته جنبه بازدارندگی داشته باشد؛چراکه آمار زندانیان رو به افزایش بوده و شواهد روشن و قابل اثباتی در خصوص اثرات بازدارنده روشهای توسعه شیوههای تنبیهی به برخی شرایط اجتماعی-اقتصادی و فرهنگی حاکم در هر جامعه بستگی دارد و عوامل تعیینکننده سطوح جرم فراتر از سیستمهای رایج تنبیهی قرار دارند.
از دلایل ناکارآمدی زندان و نارسایی مجازات حبس-البته برای مبحث جاگزینهای حبس و کاهش جمعیت کیفری-میتوان به موارد فوق و اینکه بزهکاران به لحاظ طرد از جامعه و کنارگذاشتن مجرمین از اجتماع و آشنایی آنها با فرهنگ زندان و مهیاشدن زمینه ارتکاب مجدد جرم اشاره نمود و همچنین با افزایش جمعیت کیفری در زندانها و کمبود امکانات بهداشتی و غذایی،احتمال رواج مواد مخدر و ارتکاب به اعمال ضداخلاقی و جنسی نیز افزایش مییابد.
چه بسا در صورت عدم انجام این مهم(ملاقات حضوری)بعضا مشکلات عدیدهای از جانب زندانیان در داخل زندان نسبت به سایرین اعم از(بروز جرائم ثانویه از قبیل لواط)به وجود میآید و همچنین از طرفی در خارج از زندان نیز خانواده آنها با طولانیشدن محکومیت و شرایط موجود به انحرافات احتمالی دچار خواهند شد."