چکیده:
هدف: مقایسه سازوکارهای دفاعی و راه های مقابله در افراد مبتلا به اختلال و افراد بهنجار از هدف های پژوهش حاضر بوده است.
روش: جامعه آماری این پژوهش، افراد دارای اختلال اضطراب منتشر و/یا اختلال افسردگی اساسی یا افراد بهنجاری بودند که به روش نمونه گیری نظام مند از فهرست مراجعان دارای تشخیص های یادشده انتخاب شدند. این پژوهش پس رویدادی از نوع علی- مقایسه ای و همبستگی است. برای گردآوری داده ها پرسش نامه راه های مقابله فولکمن و لازاروس و پرسش نامه سازوکارهای دفاعی به کار برده شد. برای تحلیل داده ها، تحلیل واریانس دو عاملی، آزمون حداقل اختلاف معنی دار (LSD) و آزمون همبستگی پیرسون به کار برده شد.
یافته ها: تفاوت معنی داری در میانگین نمره مقابله حل مسأله بین افراد مبتلا به اختلال اضطراب منتشر و افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی وجود نداشت، ولی میانگین نمره مقابله اجتناب در افراد گروه اول بیشتر از افراد گروه دوم بود (05/0p<). از سوی دیگر افراد دارای اختلال های یادشده نسبت به افراد بهنجار میانگین پایین تری در مقابله جستجوی حمایت اجتماعی داشتند (001/0p<). میانگین نمره سطح بسیار سازگارانه کارکرد دفاعی در افراد گروه اضطراب منتشر بیشتر از افراد گروه افسردگی اساسی بود (05/0p<)، در حالی که میانگین نمره سطوح نفی، عمل، بی نظمی دفاعی و بازداری روانی در افراد گروه دوم بیشتر از افراد گروه اول بود (04/0p<).
نتیجه گیری: سبک های دفاعی ناسازگارانه در اختلال افسردگی اساسی دارای میانگین بالا ولی میانگین مقابله اجتناب در اختلال اضطراب منتشر نسبت به اختلال افسردگی اساسی بالاتر است. بنابراین تلاش در راستای کاهش به کارگیری مقابله اجتناب و افزایش به کارگیری مقابله مسأله مدار به جای هیجان مدار، می تواند تجربه افسردگی و اضطراب را در هر دو جنس کاهش دهد.
خلاصه ماشینی:
"از سوی دیگرافراد دارای اختلالهای یاد شده نسبت به افراد بهنجار میانگین پایینتری در مقابله جستجوی حمایت اجتماعی داشتند(به تصویر صفحه مراجعه شود)میانگین نمرۀ سطح بسیار سازگارانه کارکرد دفاعی در افراد گروه اضطراب منتشر بیشتر از افراد گروه افسردگی اساسی بود(به تصویر صفحه مراجعه شود)،در حالی که میانگین نمرۀ سطوح نفی،عمل،بینظمی دفاعی و بازداری روانی در افراد گروه دوم بیشتر از افراد گروه اول بود(به تصویر صفحه مراجعه شود) نتیجهگیری:سبکهای دفاعی ناسازگارانه در اختلال افسردگی اساسی دارای میانگین بالا ولی میانگین مقابله اجتنابدر اختلال اضطراب منتشر نسبت به اختلال افسردگی اساسی بالاتر است.
لازاروس و فولکمن(1984)دو شکل کلی از مقابله راتعیین کردند که عبارتند از مقابله مسألهمدار و مقابله(1)- redrosid yteixna dezilareneg (2)- redrosid evisserped rojam (3)- noskcirE (4)- namdleF (5)- renietS (6)- smsinahcem esnefed (7)- elyts gnipoc (8)- dnoB (9)- ydenneK (10)- bawhcS (11)- edyH (12)- illeciM (13)- namkloF (14)- surazaL (15)- gnivlos melborp lufnalp (16)- troppus laicos gnikees (17)- ecnadiova epacse (18)- sredrosiD latneM fo launaM lacitsitatS dna citsongaiD (noitide.
آزمون DSL نشان داد که سطح بسیارسازگارانه در افراد مبتلا به اختلال اضطراب منتشر نسبت به دوگروه بالینی دیگر میانگین بالاتر و سطوح نفی،عمل،بینظمی دفاعی و بازداری روانی در افراد دارای اختلالافسردگی اساسی میانگین بالاتری دارد(جدول 2).
در پژوهش یاد شدهآزمودنیهای دارای اختلال اضطراب منتشر و اختلالافسردگی اساسی نسبت به آزمودنیهای گروه بهنجار تفاوتیدر میانگین این سبک دفاعی نداشتند و از سوی دیگر سبکدفاعی ناسازگارانه تا اندازهای جدا از مجموعه علایماضطرابی و افسردگی بود."