خلاصه ماشینی:
"هنگامی که اسرائیل در سال 2891 به لبنان حمله کرد ایشان(سید عباس موسوی)آرام نشست و به حرکت انقلابی خود ادامه داد،و نقش اول رویارویی با اشغالگران صهیونیست را بازی کرد.
پس از درگیریهایی که میان حزب الله و جنبش امل بروز کرد،سید عباس موسوی شبانهروز میکوشید طرفین را آرام کند و به این درگیریها پایان دهد.
اکنون پس از فرار عبد الحلیم خدام از دمشق گفته میشود که بیشتر درگیریها که میان طوایف گوناگون لبنان روی میداده به علت سیاستهای غلط و دخالتهای نابجای او بوده است نظر شما در این مورد چیست؟ واقعا همینطور بوده است.
البته،در آن مرحله اوضاع داخلی لبنان متشنج بود و زمینه بروز درگیریها وجود داشت اما،دارودسته عبد الحلیم خدام به جای این که اختلافات سواستفاده میکردند و درگیریها را شدت میبخشیدند.
ابتدا توسط امام صدر مطرح شد و اکنون بسیاری از جریانات لبنانی این شعار را مطرح میکنند لبنان دارد؟آیا منافع لبنان اقتضا میکند که این افراد دست گدایی به سوی آمریکا دراز کنند تا بر ضد سایر هموطنان خود قدرتنمایی کنند؟من معتقدم که این کمکها به منظور حفظ منافع اسرائیل تقدیم میشود.
مگر دولتهای گذشته و دولت کنونی آمریکا سالانه میلیاردها دلار به رژیم نژادپرست و یهودی اسرائیلی کمک نمیکنند؟ دولت آمریکا که به حفظ امنیت اسرائیل متعهد میباشد، این کمکها را نیز در چارچوب تأمین منافع و موجودیت اسرائیل پرداخت میکند از تاریخ جنگ 33 روزه سال 6002 تاکنون برخی محافل بینالمللی و قدرتهای بزرگ میکوشند لبنان را از همراهی و پشتیبانی از آرمان فلسطین جدا کنند،برخی محافل راستگرای داخلی نیز در این تلاش با قدرتهای بینالمللی همگام شدهاند،میخواهند لبنان را (به تصویر صفحه مراجعه شود) بیطرف کنند."