چکیده:
حساسیت نظامهای آموزشی،اهمیت برنامهریزی دقیق و مدیریت براساس راهبردهای بدون خطا را ضروری میسازد.نگاهی به تحولات آموزش عالی در سده گذشته،حاکی از این است که برنامهریزیها بهطور عمده زیرتاثیر عوامل اجتماعی،اقتصادی،سیاسی،فرهنگی و انتظارهای جامعه بوده است.بر این اساس بسیاری از برنامهها آنچنانکه باید در رسیدن به هدفهای خود موفق نبودهاند و رهبران آموزشی با دشواری در اجرای برنامهها روبهرو بودهاند. روششناسی پویایی سیستم که در چهار دهه گذشته توسعه یافته است،به علت قابلیت مدلسازی در محیطهای پیچیده و پویا،در نظر گرفتن بازخوردها در سیستم و بررسی اثرات عناصر مختلف بر روی یکدیگر،به عنوان ابزاری مناسب برای سیاستگذاری،تدوین هدفها و بهطور کلی بهینهسازی سیستمها،به ویژه سیستمهای اجتماعی و اقتصادی مطرح شده است. در این مقاله تلاش شده تا ضمن بررسی فرایند مدلسازی،روششناسی پویای سیستم به عنوان ابزاری برای بهبود عملکرد آموزش عالی مورد توجه قرار گرفته،جوانب مختلف آن بررسی شود.
خلاصه ماشینی:
روششناسی پویایی سیستم که در چهار دهه گذشته توسعه یافته است،به علت قابلیت مدلسازی در محیطهای پیچیده و پویا،در نظر گرفتن بازخوردها در سیستم و بررسی اثرات عناصر مختلف بر روی یکدیگر،به عنوان ابزاری مناسب برای سیاستگذاری،تدوین هدفها و بهطور کلی بهینهسازی سیستمها،به ویژه سیستمهای اجتماعی و اقتصادی مطرح شده است.
در این مقاله تلاش شده تا ضمن بررسی فرایند مدلسازی،روششناسی پویای سیستم به عنوان ابزاری برای بهبود عملکرد آموزش عالی مورد توجه قرار گرفته،جوانب مختلف آن بررسی شود.
نظام آموزشی(آموزش عمومی و عالی)به عنوان یمک سیستم، عبارتست از:مجموعه تلاشها،فرصتها، اقدامها،امکانات و برنامههای هدفمند که برای شکوفاسازی توانمندیهای بالقوه فرد در جامعه به صورت رسمی اجرا میشود؛ که عمدهترین وظیفهاش آموزش کودکان، نوجوانان و جوانان و پرورش آنها برای زندگی آینده است.
پرسشی که مطرح میشود این است که نظام آموزش عالی تا چه اندازه توانسته در رسیدن به هدفهای خود موفق عمل کند؟ برای پاسخ به این پرسش شاید دهها مقاله و گزارش پژوهشی بتوان نوشت.
شبیهسازی مبتنی بر روششناسی پویایی سیستمها پویایی سیستم یک روششناسی برای مطالعه،تحلیل،شبیهسازی و بهبود سیستمهای پویای اجتماعی-اقتصادی و مدیریتی،با استفاده از یک دیدگاه بازخوردی است barlas) ،79:2006).
مطالعات نشان میدهد کاربرد روششناسی پویایی سیستم در سازماندهی مجدد کلاس مورد استفاده قرار گرفته که از آن با عنوان:یادگیری یادگیرنده محور (learner-centered learning یاد میشود.
در مطالعه شبیهسازیشده در یک گروه آموزشی،بهرامی و همکاران نشان دادهاند که با استفاده از پویایی سیستمها میتوان پیش از اعمال سیاستها و به کارگیری راهکارهای پیشنهادی در نظام آموزشی حقیقی،ابتدا آنها را در مدلی کاربرد روششناسی پویای سیستم در سازماندهی مجدد کلاس مورد استفاده قرار گرفته که از آن با عنوان: یادگیری یادگیرنده محور یاد میشود.