چکیده:
فقر یک پدیدهء نامطلوب اجتماعی است که وجود و گستردگی دامنهء آن در جامعه به پیآمدهای زیانبار همه جانبهای در کوتاهمدت و درازمدت میانجامد.این پدیده شوم در همهء ادیان و فرهنگهای بشری نکوهش شده،برای زدودن آن از جامعه راهها و روشهای گوناگونی پیشنهاد شده است. با یک نگرش عمیق در فرهنگ غنی و پربار اسلامی نخست به شناسایی مفهوم فقر پرداخته،پساز آن به ارزیابی مصادیق فقر در جامعه-بهویژه جامعهء ایران اسلامی-میپردازیم،سپس به بررسی پیآمدها و راههای زدودن یا مقابله با آن خواهیم پرداخت.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به موارد یاد شده نتیجه میگیریم که: اولا تعیین خط فقر در جوامع مختلف،از جمله جامعهء ایرانی،کار چندان آسانی نیست،زیرا از یکسو فقر بر مبنای ساختار شخصیتی،فرهنگ رایج، هزینهها و نیازهای اساسی و جنبی زندگی،میزان توقع فرد در برخورداری از کمیت و کیفیت وسایل و امکانات موردنیاز،امیال و آرزوها و نگرش فرد به خویشتن و مقایسه با دیگران و بسیاری از عوامل دیگر،میتواند با توجه به مقطع زمانی، ساختار اجتماعی،و عوامل متعدد دیگر،مصادیق مختلفی داشته و پدیدهای نسبی تلقی گردد،و از سوی دیگر،اگر آنرا بهمعنی فقدان حداقل درآمد برای تأمین حداقل امکانات اساسی زندگی یعنی خوراک،پوشاک،مسکن،آموزش و بهداشت بهمنظور ادامهء حیات و پیمودن راه تکامل و ترقی بهشمار آوریم،مصادیق راستین آن در سطح جامعه گستردگی یکسانی نداشته و شناسایی افراد فقیر در مقاطع مختلف زمانی و مکانی نیازمند ارزیابی دقیق و همه جانبهای میباشد.
نکاتی پیرامون فقرزدایی و از بین بردن پیآمدهای فقر برای فقرزدایی و از بین بردن پیآمدهای فقر،با در نظر گرفتن مواردی که به آنها اشاره کردیم،توجه به چند اصل زیر ضروری است: 1-فقرزدایی و از بین بردن پیآمدهای فقر،در سطح فرد و اجتماع؛نهتنها از تقویت بنیهء اقتصادی،ایجاد مؤسسات تولیدی،سدسازی،استخراج معادن و دیگر موارد مشابه،اهمیت کمتری ندارد،بلکه اهمیت بیشتری هم دارد؛زیرا چنانچه تقویت بنیهء اقتصادی کشور همزمان با افزایش فقر(بهعلت تورم،افزایش هزینهها و ناتوانی مردم در تأمین نیازهای اساسی زندگی)باشد،تأسیسات ایجاد شده در آینده بهدست کسانی خواهد افتاد که از تعادل روانی و شخصیتی متناسب با دستاوردهای دوران سازندگی،برخوردار نبوده و بنابراین،قادر به استفادهء صحیح، معقول و منطقی از آن دستاوردها نخواهد بود."