خلاصه ماشینی:
"برادر خیابانی ابتدا به شرح وضعیت عمومی استان،وسعت و جمعیت آن پرداخته و در رابطه با «مشخصات کلی»منطقه گفت:استان سیستان و بلوچستان چند مشخصه عمده دارد که اولین آنها «عقبافتادگی»بیش از حد است و این به علت «دوری از مرکز»،«وسعت منطقه»و«ضعف 3lارتباط»با دیگر استانها و بطور کلی با جو مملکت میباشد.
با در نظرگرفتن دورافتادگی و پرتبودن منطقه، احداث صنایع سنگین نمیتواند گامی در راه خود کفایی منطقه باشد و اصولا بایستی صنایعی را در سیستان و بلوچستان تقویت کرد و گسترش داد که اولا کوچک بوده و احتیاج به سرمایهگذاری کلانی (به تصویر صفحه مراجعه شود) کودکان و نوجوانان بلوچ،یاور و پشتیبان انقلاب اسلامی 2l(به تصویر صفحه مراجعه شود) سردر یکی از مساجد برادران اهل تسنن در بلوچستان 3lنداشته باشد و در ثانی بیشتر در رابطه با محصولات کشاورزی منطقه باشد.
و این هم میسر نیست مگر اینکه از لحاظ«اقتصادی»به این استان«توجه»و سرمایهگذاری بیشتری در رابطه با رشد اقتصادی منطقه بشود تا در درازمدت با ایجاد منابع درآمد برای مردم و اشتغال آنها به کارهای مفید و سازنده،زمینههای قاچاق از بین برود.
جالب توجه این است که بعضی از قاچاقچیها حتی«با تعارض فکری»با انقلاب موجه میشوند و وقتی دستگیر میشوند،میگویند:«چرا ما را می گیرید؟مگر ما چکار کردهایم؟ما مایحتاج مردم را تأمین میکنیم!،تجارت خارجی میکنیم!» چپ و چیگرایی!- برادر خیابانی عضو شورای مرکزی جهاد سپس درمورد زمینههای رشد«گروهکها»در منطقه میگوید:«روحیه قومیتگرایی مردم که در کل نوعی انزوا و جدائی از کل جامعه ایران را به دنبال داشته در عین حال یکی از عوامل جلوگیری از رشد «گروههای چپ غیر بومی»بوده است."