چکیده:
این مقال، به بحث از تمایلات و لذایذ گذرای مادی و لذتهای ماندگار و جاودان اخروی و نیز پیامد پیروی از هریک از آنها میپردازد. انسان در زندگی دنیایی، همواره در سر دو راهیهای پیروی از لذایذ گذرا و مادی دنیایی از یک سو، و لذتهای ماندگار و جاودان اخروی از سوی دیگر قرار میگیرد. به حکم عقل، فطرت و یا غریزه برخی افراد در بسیاری اوقات، لذتهای گذرای دنیوی را بر لذتهای ابدی و ماندگار اخروی ترجیح میدهند و بدین سان، در فسق و فجور غوطهور و آخرت خویش را به دنیای فانی میفروشند. این گروه، بهرهای از تقوای الهی ندارند. برخی دیگر، به حکم عقل،لذتهای ماندگار اخروی و سعادت قرین شدن با خدا و اولیای الهی را بر لذایذ فانی و زودگذر مادی و دنیایی ترجیح میدهند. این گروه برخوردار از تقوای الهی و پیرو عقل و خرد هستند و بدین سان، نفس اماره خویش را مهار کرده، خود را قرین سعادت نمودهاند.
خلاصه ماشینی:
"نپرداختن به لذتهای پوچ دنیوی و ترجیح آنها بر لذتهای جاودانه اخروی را ناشی از عدم تعقل معرفی میکند و میفرماید: «وللدار الآخرة خیر للذین یتقون أفلا تعقلون» (انعام: 32)؛ و سرای آخرت برای کسانی که پرهیزکاری کنند بهتر است.
البته، کسانی که به معرفت ناب توحیدی دست یافتهاند و خداوند را عامل همه کارهای خیر میدانند، قبل از تعقل و تفکر و ایجاد زمینه کافی برای تصمیمگیریهای صحیح و جلوگیری از تأثیرات نفس اماره و هیجانات نفس و مبارزه با خواستههای پست، به خداوند متعال که دارای قدرت بینهایت است، پناه میبرند و با این باور که قدرت تفکر و تعقل و توفیق پیمودن مسیر صحیح را خداوند به انسان داده، از خداوند میخواهند که آنان را از شر نفس اماره و کششهای کاذب نفسانی نجات دهد و توفیق استفاده صحیح از نیروی عقل جهت گزینش مسیر صحیح زندگی را به آنان عنایت کند.
البته، کسانی که به معرفت ناب توحیدی دست یافتهاند و خداوند را عامل همه کارهای خیر میدانند، قبل از تعقل و تفکر و ایجاد زمینه کافی برای تصمیمگیریهای صحیح و جلوگیری از تأثیرات نفس اماره و هیجانات نفس و مبارزه با خواستههای پست، به خداوند متعال که دارای قدرت بینهایت است، پناه میبرند و با این باور که قدرت تفکر و تعقل و توفیق پیمودن مسیر صحیح را خداوند به انسان داده، از خداوند میخواهند که آنان را از شر نفس اماره و کششهای کاذب نفسانی نجات دهد و توفیق استفاده صحیح از نیروی عقل جهت گزینش مسیر صحیح زندگی را به آنان عنایت کند."