چکیده:
تولیدات خانگی زنان آن بخش از فعالیتهای تولیدی جامعه است که بر مطلوبیت افراد نقش بهسزایی دارد اما به دلیل عدم ارزشگذاری بازاری در حسابهای ملی گزارش نمیشود و سهم این قبیل فعالیتها در اقتصاد کشور نادیده گرفته میشود.لذا محاسبه ارزش افزوده فعالیتهای خانگی میتواند تا اندازهای تعیینکننده سهم اقتصادی زنان در جامعه باشد.
علاوهبراین تخمین ارزش فعالیتهای خانگی زنان و محاسبه ارزش افزوده این فعالیتها به دلیل اینکه میتواند امکان ارائه تصویر جامعتری از فعالیتها در اقتصاد ملی را برای سیستم حسابهای ملی فراهم نماید یک ضرورت است.ازاینرو در این مطالعه سعی شده است به منظور تبیین نقش زنان خانهدار روستایی در مطالعه از روش ارزش افزوده جهت برآورد ارزش کار خانگی زنان استفاده شود.دادههای موردنیاز جهت کاربرد مدلهای تجربی ارائهشده نیز از طریق مصاحبه حضوری و تکمیل پرسشنامه جمعآوری گردید.نتایج نشان داد که ارزش تولیدات خانگی زنان روستایی سالانه در حدود 55 میلیون ریال و ارزش افزوده سالانه این تولیدات در حدود 35 میلیون ریال میباشد.این ارقام همچنین نشان میدهد که دستمزد بالقوه زنان روستایی در حدود 293 هزار تومان میباشد.این ارقام نشان میدهند که اگر ارزش افزوده تولیدات خانگی زنان روستایی محاسبه شود،مقدار آن حدود 21 درصد تولید ناخالص داخلی استان گیلان را تشکیل میدهد.
خلاصه ماشینی:
"است به منظور تبیین نقش زنان خانهدار روستایی در مطالعه از روش ارزش افزوده جهت
نشان داد که ارزش تولیدات خانگی زنان روستایی سالانه در حدود 55 میلیون ریال و ارزش
میدهند که اگر ارزش افزوده تولیدات خانگی زنان روستایی محاسبه شود،مقدار آن حدود
به برآورد میزان ارزش افزوده فعالیتهای خانگی زنان شهر تهران پرداخت.
روشها استفاده کردهاند محاسبه مقدار ارزش کار خانگی زنان در سال
محاسبه مقدار ارزش کار خانگی زنان در سال 1385 براساس
نشان داد ارزش کار خانگی سالیانه زنان برابر 236 میلیاد ریال است و
است که محاسبه و پرداخت نمیشود و بنابراین در محاسبات تولید ناخالص داخلی استان نیز به حساب نمیآید.
حاصل از خانگی زنان روستایی استان گیلان حدود 21 درصد تولید ناخالص ملی این استان را تشکیل میدهد.
اگر مقدار ارزش افزوده برآوردی برای تولیدات خانگی زنان روستایی استان گیلان را با تولید ناخالص داخلی کشور مورد
مقایسه قرار دهیم،دیده میشود که این رقم در حدود 45%درصد از تولید ناخالص داخلی کشور را تشکیل میدهد.
را سالانه 21938717 میلیون ریال برآورد نموده است که این مقدار 95/11 درصد از GDP استان تهران را در سال 1379
تعداد خانوارهای روستایی استان گیلان در سال مورد مطالعه(305520 خانوار)نشان میدهد که جمعیت روستایی
استان گیلان حدود یک سوم جمعیت شهر تهران است و بنابراین میتوان نتیجه گرفت که ارزش افزوده هر خانوار
روستایی بیشتر از ارزش افزوده هر خانوار شهر تهران محاسبه شده است که به دلیل نوع فعالیتهای زنان روستایی در
حسابهای ملی نسبت به ارزش کار زنان خانهدار(تولید خانگی)طرح پژوهشی مؤسسه کار و"