خلاصه ماشینی:
"در (به تصویر صفحه مراجعه شود) سال 1373 سهم بخش خانگی و تجاری حدود 15/34 درصد و سهم بخش کشاورزی حدود 9/4 درصد و سهم بخش صنعت حدود 91/27 درصد بوده است،اما انرژی در صورتی در توسعه نقشآفرین خواهد بود که بهعنوان نهاده توید با سایر عوامل تولید ترکیب شود و این نحوه استفاده از انرژی سبب ارتقای غیرمستقیم رفاه اقتصادی ملت یک کشور میشود(مأخذ شماره 13).
این رقم،رقمی در حدود 8 درصد درآمد ملی(به قیمت جاری سال 74)و 5/6 درصد هزینه ناخالص داخلی(باز هم به قیمت جاری سال 74)میباشد،یعنی اگر توسط استراتژیهای مدیریت انرژی و با ایجاد فرهنگ بهرهوری انرژی،چنین رقمی،در عوض هرز رفتن،به سمت توسعه و صادرات میل نماید،درآمد سرانه جاری کشور حدود 198 هزار ریال افزایش خواهد یافت و اگر این حجم سوخت را به صادرات اختصاص دهیم،چه کارها که نمیتوان کرد!چراکه برای دستیابی به توسعه اقتصادی،میبایست شرایطی ویژه فراهم باشد و اهم این شرایط-به خصوص برای کشورهای در حال توسعه-به قرار زیر است: 1)ایجاد ثبات در درآمد حاصل از صادرات و تضمین قدرت خرید این درآمدها.
به کارگیری استراتژیهای مدیریت انرژی میتواند سبب ارتقای بهرهبرداری انرژی در کشور شود و متعاقب آن، کسب 12 میلیارد ریال درآمد ناشی از این بهرهوری میتواند صرف کاهش تورم،کاهش کسر بودجه،افزایش سهم صادرات و کاهش واردات شود که این امر خود سبب افزایش مضاعف در تراز پرداختها و بازرگانی، درآمد ملی و درآمد سرانه میشود و از آنجایی که یکی از شاخصهای توسعهیافتگی کشورها،درآمد سرانه است، لذا میتوان گفت که در اثر بهرهوری انرژی،کشورمان حدود 8 درصد توسعهیافتهتر از گذشته خواهد شد و اگر این جریان نقدی ناشی از بهرهوری انرژی،به سوی صادرات سوق نیابد،به امر جلوگیری از واردات انرژی و پاسخگویی به مصرف داخلی انرژی اختصاص خواهد یافت یا برای مصرف آیندگان ذخیره خواهد شد که باز هم سبب افزایش مانده و مثبت شدن تراز بازرگانی،کاهش کسری بودجه،کاهش تورم و..."