خلاصه ماشینی:
"چیزی که اعث شد گروه آلبوم ستایش گونهی«کاش اینجا بودی»را برای او بسازد و چیزیکه باعث شد واترز بعد از 38 سال و در جریان کنسرت Live 8 هنوز یاد او را زنده کند.
در آن روزها پینکفلوید محبوبترین گروهی بود که در این محل برنامه اجرا میکرد و سید برت نیز هرچه بیشتر در جهت تبدیل شدن به یک ستاره گام برمیداشت.
او از آن دست گیتاریستهای خلاق بود که در کنار تکنیکهای نوازندگی از تکنیکهای صدایی نظیر«دیسونانس»،«دیستورشن»،«فیدبک»و«اکو»استفاده میکرد و همین امر صدایی نامتعارف و نو(در زمان خودش)به این آلبوم داده است.
در جریان یکی از اجراهایشان در سانفرانسیسکو، برت کمکم کوک گیتارش را عوض کرد، تماشاگران حاضر در آن برنامه از این حرکت نامتعارف سید برت خوششان آمد،در حالی که از آشفتگی و حیرت بقیهی اعضای گروه بیخبر بودند.
در حالی که گروه در حال اجرا بود این مواد کمکم تحتتاثیر گرمای نورپردازی صحنه آب شد و به روی صورتش ریخت و او را شبیه به یک شمع سوخته و آب شده کرد.
هرچند سید کوشش زیادی کرد تا در این برنامه همراه گروه باشد اما زمانبندی و برنامهی کاری این کنسرت برای او خیلی سنگین بود.
آنها از دیوید گیلمور(دوست دوران مدرسهی برت)دعوت کردند تا برای پوشش کارهای سید و تکمیل او بهعنوان گیتاریست دوم و خواننده به گروه اضافه شود.
تریوی آنها در این کنسرت کمتر از نیم ساعت اجرا کرده بود که برت در پایان آهنگ چهارم،به شکلی نامنتظره اما مودبانه گیتارش را زمین گذاشت و صحنه را ترک کرد."