چکیده:
هدف از این پژوهش، بررسی میزان تأثیر آموزش ابزار وجود بر رفتار خودابرازی
دانشآموزان مقطع متوسطه شهرستان نایین و نیز مقایسه میزان تأثیر این آموزش بود.از
اهداف دیگر پژوهش، بررسی رابطه ابراز وجود با عملکرد تحصیلی و وضعیت اقتصادی این
دانشآموزان است.شیوه نمونهگیری به صورت خوشهای تصادفی انجام گرفت.بدین منظور 40 نفر از
دانشآموزان دختر و پسر(20 دختر و 20 پسر)در سال تحصیلی 81-1380 که در پرسشنامه
خودابزاری پایینترین نمره را به دستآورده بودند، به طور تصادفی در دو گروه آزمایش
و دو گروه گواه قرار گرفتند. آموزش ابراز وجود برروی گروههای آزمایش به اجرا درآمد
و گروههای گواه این آموزشها را دریافت نکردند.طول مدت آموزش سه هفته و به طور
متوالی بود.پرسشنامه ابراز وجود، قبل از آموزش به عنوان پیشآزمون و پس
از آموزش به عنوان پس آزمون بر روی گروههای گواه و آزمایش اجرا گردید. سؤالات
پرسشنامه قبل از اجرا تحلیل شد و ضریب آلفای کرونباخ آزمون برابر با 7/0 محاسبه
گردید.نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش ابراز وجود در گروه آزمایش به طور
معنیداری رفتار خودابرازی را نسبت به گروه گواه افزایش داد(0 p )همچنین،
تفاوتبین میانگین نمرات ابراز وجود در پسران و دختران معنیدار بود(04/0 p )، و
میانگین نمرات ابراز وجود در دانشآموزان پسر بیش از دانشآموزان دختر به دست آمد.نتایج تحقیق همچنین نشان داد که بین نمرات ابراز وجود و عملکرد تحصیلی رابطه
وجود دارد(02/0 p )، ولی این رابطه برای وضعیت اقتصادی، تحصیلات مادر و پدر،
تعداد اعضای خانواده، سن و پایه دانشآموز معنیدار نبود.
خلاصه ماشینی:
"نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش ابراز وجود در گروه آزمایش به طور معنیداری رفتار خودابرازی را نسبت به گروه گواه افزایش داد(0 p )همچنین، تفاوتبین میانگین نمرات ابراز وجود در پسران و دختران معنیدار بود(04/0 p )، و میانگین نمرات ابراز وجود در دانشآموزان پسر بیش از دانشآموزان دختر به دست آمد.
هدف پژوهش فوق بررسی تأثیر آموزش ابراز وجود بر رفتار خودابرازی دانشآموزان دختر و پسردبیرستانی و نیز مقایسه میزان تأثیر این آموزشها در این افراد است.
نتایج تحلیل کوواریانس تأثیر آموزش ابراز وجود و جنسیت بر رفتار خودابرازی دانشآموزان در جدول 1 ارائه شده است: جدول 1-تحلیل کوواریانس تأثیر آموزش ابراز وجود و جنسیت بر افزایش نمرات خودابرازی (به تصویر صفحه مراجعه شود) چنانکه در جدول 1 مشاهده میشود تفاوت بین دو گروه معنیدار است(0 p ) لذا فرضیه 1 تأیید میشود.
با توجه به اینکه درصد بالایی از دانشآموزان دوره متوسطه دارای رفتار توأم با عدم ابرازوجود میباشند و با توجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر مبنی بر تأثیر مثبت آموزش ابرازوجود بر رفتار خودابرازی و نیز عملکرد تحصیلی آنها، میتوان گفت که آموزش ابراز وجود میتواند مهارتهای موردنیاز را در دانشآموزان دارای رفتار غیر خودابرازانه به وجود آورد و عملکرد تحصیلی آنها را هم بهبود بخشد، لذا توصیه میشود در برنامههای آموزشی دانشآموزان دوره متوسطه این آموزشها گنجانده شود تا مشاوران و مربیان تربیتی ضمن تدریس کتابهای مربوط، مهارتهای لازم را به دانشآموزان نیازمند بیاموزند."