خلاصه ماشینی:
"و موضوعیت دارد و به همین دلیل نیز باید دقیقا متناسب با استحقاق مجرم و میزان بدی حاصل از عمل او باشد فرض دوم:مجازات از دیدگاه اسلام،ابزاری است برای رسیدن به اهداف خاص فردی و اجتماعی،به گونهای که اصولا هدف اصلی، تحقق آن اهداف است و مجازات تنها به عنوان یکی از ابزارهایی که میتواند آن اهداف را تأمین کند در نظر گرفته شده است و بنابراین اگر مجازات نتواند آن اهداف را تأمین کند یا در شرایط خاصی حتی آثار نامطلوب به دنبال داشته باشد و یا اینکه بتوان آن اهداف را از راه دیگری جز مجازات تأمین کرد،در این صورت مجازات فاقد مشروعیت خواهد شد و اعمال چنین مجازاتی از دیدگاه اسلام ممنوع خواهد بود.
(نحل621/) از دیدگاه اسلام که هدف اصلی خود را تربیت انسان و تعالی روحی او میداند، بازداشتن انسان از سقوط و انحطاط اخلاقی در رأس برنامههای تربیتی قرار دارد و بخش زیادی از دستورات اخلاقی و احکام شرعی به این امر مهم اختصاص یافته است از دیدگاه اسلام،انسان باید به سطحی از بینش و آگاهی و اعتقاد قلبی برسد که نه تنها از ارتکاب جرم خودداری کندبلکه از ارتکاب جرم متنفر و گریزان باشد و برای رساندن انسان به این سطح برنامههای تربیتی متنوعی را نیز ارائه نموده است اما در عین حال طبیعی است که همهء انسانها خود را تحت تأثیر چنین برنامههائی قرار نمیدهند و به دلائل مختلف ممکن است گرایش به ارتکاب جرم پیدا کند؛در چنین شرائطی است که باید نیروی کنترلکنندهای از بیرون،انسانها را از ارتکاب جرم باز دارد این نیروی بازدارنده که سهم ناچیزی از وظیفهء پیشگیری را به عهده دارد همان مجازاتهائی است که در نظام کیفری اسلام پیشبینی شده است و به عنوان آخرین ابزار ابزدارنده به کار گرفته میشود."