خلاصه ماشینی:
"باید این را هم بپذیریم که دایرهء دلالتی آیات آن بین وسیع و نامحدودی جای دارد بسیار مشکل است که از یک نشانهء باز انتظار داشت دلالتی سخت را به همراه داشته باشد و نیز نمیتوان نشانهای سخت مثل علامتهای روی صفحهء تلگراف را به غیر حروف و کلمات الفبایی مورد نظر تبدیل کرد.
آیا همان روح و احساس زمان جنگ و شب عملیات را به همراه دارد؟اگر اشعار انتخاب شده به وسیلهء آهنگران مربوط به مثلا شعرهای حماسی فردوسی بود،یعنی مربوط به چندین قرن پیش و با فضایی اسطورهای،آیا همان شور و حال را به همراه میآورد؟ به واقع آگاهی بر دلالت و احساس و فهمیدن یک متن زمانی به اوج خود میرسد که متن و خواننده یا شنونده از یک فرهنگ و در یک زمان و دارای درد مشترک باشند و هر چقدر فاصلهء زمانی،فرهنگی و یا همدردی بیشتر شود،آگاهی بر دلالت سختتر و پیچیدهتر میشود و این امر نسبت به متنهای ادبی،تاریخی و دینی یکسان است.
چه رابطهای بین مؤلف و متن وجود دارد؟آیا نسبت بین«متن»با اهداف و مقاصد مؤلف،نسبت تساوی است؟ اگر جواب مثبت است،آیا مفسر از درون متن به افکار مولف راه مییابد؟و اما اگر جواب منفی است-یعنی قائل به آن شویم که بین اهداف و مقاصد مؤلف با متن رابطهء تساوی وجود ندارد-آیا این عدم تساوی حاکی از تمایز و انفصال کامل آن دو از یکدیگر است؟یا اینکه پارهای از روابط بین آنها وجود دارد؟اگر رابطهای وجود دارد طبیعتش چگونه است؟ابزار سنجش آن کدام است؟ و چه راههایی برای فهم دقیق علمی یک متن وجود دارد؟ (منظور از فهم دقیق علمی آن است که متن همان گونه فهمیده شود که مؤلف میفهمد یا اینکه مؤلف از خواننده میخواهد که چنان فهمی از تألیفش داشته باشد)."