چکیده:
در صحنه معادلات قدرت در عراق جدید،چهار دسته از بازیگران،یعنی آمریکا و نیروهای ائتلاف،گروههای قومی و مذهبی داخلی،همسایگان عراق و سازمانهای تروریستی و خشونتطلب جهانی حضور دارند و هریک میکوشند آیندهای برای عراق رقم زنند که دلخواه و مطلوبشان است.
در این مقاله،کوشش میشود با تحلیل اهداف،امکانات،منافع و استرتژیهای بازیگران مزبور،برآوردی از اوضاع کنونی و آینده عراق در قالب سناریوهای کوتاه مدت ارائه شود و در پرتو آن،سناریوی مطلوب جمهوری اسلامی ایران در بین گزینههای محتمل عراق آینده،ارزیابی و مورد تحلیل قرار گیرد.
There are four prominent actors in new power balance inIraq: US and UN forces، internal Ethnic and religious groups،Iraq's neighbors and global terroristic institutions. Each of them tries to make the futureIraqin its own favorite way.This essay tries to evaluate the present and future situations inIraqby explaining goals، facilities، interests and strategies of the mentioned actors. In addition،Iran's favorite scenario about futureIraqis discussed among other probable options.
خلاصه ماشینی:
البته،اکثریت گروههای کرد و ترکمان هم اهل سنت هستند،اما ظاهرا کردها به هویت قومی خویش بیش از هویت مذهبی اهمیت و اعتبار میدهند؛زیرا در نواحی کردنشین،بهرغم انتقادات فراوانی که نسبت به فساد اقتصادی و سیاسی سران احزاب ناسیونالیست وجود دارد،باز هم این گروهها از اقبال بسیار بیشتری برخوردارند.
3. مخالفت با حضور آمریکا و تأکید بر ضرورت خروج متحدین از عراق:آمریکا،عامل سقوط صدام و روی کار آمدن حکومت شیعی محسوب میشود و این هردو به زبان اعراب اهل سنت بود.
در مجموع،اهل سنت عراق میخواهند با تضعیف حکومت شیعی(بهزعم آنها تحت حمایت آمریکا)و ممانعت از تجزیه این کشور،از افتادن گروه مزبور به وضع اقلیت جلوگیری کنند و دستکم به بخشی از امتیازات سابق خویش دست یابند.
آنچه سوریه برای تحقق اهداف فوق در اختیار دارد،فشارهایی است که از ناحیهء عدم کنترل مرزهای شرقی خود و مسامحه در باب ورود مخالفان مسلح حکومت عراق و آمریکا به داخل این کشور،به عمل میآورد.
د. سناریوهای عراق آینده و ارزیابی آنها از منظر منافع جمهوری اسلامی با توجه به نیروهای داخلی صحنه عراق،نیروهای خارج از منطقه و همسایگان این کشور و همینطور اهداف،امکانات و استراتژیهای این نیروها،میتوان تصویر محتمل از سناریوهای عراق آینده به دست داد.
این سناریو،بهرغم حمایت القاعده و احتمالا علاقه عربستان و حتی سوریه نسبت به آن،چنان محتمل به نظر نمیرسد،زیرا زیان آن برای تنها طرفدار احتمالی آن در داخل عراق(یعنی اهل سنت)هم آشکار است.
برقراری دمکراسی باثبات در عراق برای همسایگانی که دمکراتیک نیستند،چندان مطلوب به نظر نمیرسد،اما با توجه به حمایت نیروهای اصلی داخلی عراق(شیعیان و اکراد)و عدم مخالفت همسایگان مهم(ایران و ترکیه)و حمایت آشکار آمریکا،چنین سناریویی نسبت به سناریوهای سابق محتملتر به نظر میرسد.