خلاصه ماشینی:
"به عبارت دیگر،با وجود افزایش بیش از 06 درصد امکانات زیربنایی- رفاهی در روستاها،چون بخش تولید(به عنوان اصلیترین بخش اشتغالزای روستایی)و به خصوص صنایع روستایی،دستی و خانگی (به عنوان یکی از زیربخشهای مهم تولیدی) نتوانسته است جوابگوی تقاضای شغل بیکاران یا کسانی باشد که دچار بیکاری پنهان هستند،و از طرف دیگر،چون شرایط شهرها،به خصوص در بخش خدمات،مناسبتر از روستاها بوده و گسترش راه روستایی هم باعث تسهیل و توسعه ارتباط روستا با شهر شده،لذا عملا روند مهاجرت افزایش یافته و روستاییان نیز راه همیشگی خود را به طرف شهرها با شدت بیشتر ادامه دادهاند وموجب شدهاند که سهم سالانه مهاجران روستایی از 11 درصد در سال 6631 به 42 درصد در سال 9631 برسد7.
به عبارات دیگر،انتخاب پروژه در شهرستانها باید غیر از کمیته شهرستان، با تایید کمیته برنامهریزی استان و دستگاه اجرایی استان انجام گیرد و همچنین،تایید نهایی آن،به جای استاندار،به عهده کمیته برنامهریزی استان خواهد بود این تغییرات قانونی،موجب میشود که ضمن اجرای برنامهریزی غیر متمرکز، اثرات منفی آن نیز کاهش یابد و اعتبارات استانی به سمت توزیع بهینه سوق داده شود و در عین حال،اجزای فعال جامه روستایی(یعنی تولید، توزیع،مصرف،آموزش و ترویج و عمران)که ارتباط خاصی با یکدیگر دارند و ارتباطات آنها شبکه فعالیت نظام اجتماعی و اقتصادی جامعه روستایی را به وجود میآورد،بهطور هماهنگ در نظر گرفته شوند و با توجه به شرایط منطقه، ترتیب تقدم و تأخر هریک از آنها مورد توجه قرار گیرد،زیرا برنامهریزان در منطقه ساکنند و با منطقه آشنایی بیشتری دارند و بهطور طبیعی،از مکانیسمهایی که باعث پویای عملکرد و دوام آن میشود،اطلاعات کاملتری خواهد داشت."