چکیده:
این مقاله به مطالعة تطبیقی «ققنوس» و «آلباتروس» دو شعر از نیما و بودلر می پردازد. ابتدا سعی شده است به سمبولیسم این دو شاعر اشاره شود و بعد به تحلیل تطبیقی دو شعر مذکور از ابعاد مضمونی و ساختاری پرداخته می شود و بالاخره با بیان شباهت ها و تفاوت های موجود در دو شعر تاثیرپذیری نیما از بودلر نشان داده می شود.
In this paper a comparative analysis of two poems entitled « phoenix » by Nima and «L’Albatros » by Baudelaire will be done. It، initially، tries to investigate the symbolism used by these two poets. Then a comparative analysis is made from structural and thematic points of view. By comparing and contrasting the potential similarities and differences in these poems، an attempt is made to show the impact and influence of Baudelaire on Nima.
خلاصه ماشینی:
ابتدا سعی شده است به سمبولیسم این دو شاعر اشاره شود بعد به تحلیل تطبیقی دو شعر مذکور از ابعاد مضمونی و ساختاری پرداخته میشود و بالاخره با بیان شباهتها و تفاوتهای موجود در دو شعر تاثیرپذیری نیما از بودلر نشان داده میشود.
حسن هنرمندی در بنیاد شعر نو در فرانسه میگوید:«اگر صائب کوشید پس از حافظ،راهی در شعر فارسی بگشاید،پیش از هر چیز،از رمز سخنسرایی پیشینیان خود آگاه بود و اگر نیما و تنی چند از معاصران ما خواستهاند شعر امروز فارسی را در رهگذر تازهای روانه سازند،آگاهی به طرز کار شاعران بزرگ ایران و جهان و احاطه بر زبان سخنسرایی آنان،در این اندیشه پا بر جایشان نگه میدارد.
بودلر همواره از دنیای آرمانی خود سخن میگوید و از سمبولیستهایی است که علیرغم بیان تصویر دنیای آرمانی؛ یعنی سمبولیسمی متعالی به خط بدبینی و انزجار میافتد و در واقع،گلهای رنج حاکی از ملال و آزردگی شاعر است و آرزوی مرگ او را نشان میدهد.
کلمهء«غالبا»ترجمهء واژهء "Souvent" در اول شعر بودلر نشان میدهد که این جریان امری اتفاقی و استثنایی نیست،بلکه امری است که همواره و غالبا اتفاق میافتد:افتادن بالهای پرنده(بندهای 6 و 7)در واقع هبوط او در کرهء خاکی است که همان سمبول هبوط شاعر در جامعه است.
و)از نظر مکانی در شعر بودلر پرواز آلباتروس در آسمانها و شکار شدن و افتادن او در زمین به مثابهء شاعری است که پادشاه ابرها بوده و«بر روی زمین،در میان هیاهوی فراوان تبعید شده است»(بند 51).