چکیده:
طرح مسئله:با اینکه اینترنت و فضای مجازی فرصتهای بیسابقهای برای جوانان ایران مهیا کرده است،آسیبشناسی اینترنت برای جوان ایرانی کمتر مورد توجه بوده است. پژوهش حاضر میکوشد با اتخاذ رویکرد انتقادی به مسئله دوستیهای اینترنتی و عشق سیال،به ابعاد مختلف این پدیده در بین جوانان ایرانی بپردازد.
روش:این پژوهش با یک رویکرد کیفی،مطالب مرتبط با دوستیهای اینترنتی را بر روی وبلاگهای وبلاگنویسان ایرانی گردآوری و تحلیل کرده است.مطالب و مواد گردآوری شده با یک روش کیفی مقولهبندی و تحلیل شدهاند و در پایان،نویسندگان با توجه به مواد گردآوری شده،دست به تحلیل زده و پیشبینیهایی از آینده این نوع روابط ارائه کردهاند.
یافتهها:اکثر وبلاگنویسان جوان ایرانی به دوستیهای اینترنتی نگرش منفی دارند. آسیبزایی و فریبآمیز بودن این دوستیها ازجمله مهمترین دلایل این کاربران در نقد این قبیل دوستیها بوده است.
نتایج:دوستیهای اینترنتی در ایران طرفداران زیادی دارند.باوجوداین مخالفان این دوستیها در میان کاربران اینترنت و مخصوصا وبلاگنویسان به مراتب بیشترند.همچنین، مرور روایتهای منفی وبلاگنویسان از این دوستیها نشان میدهد که بیشتر این افراد در گذشته نگرش مثبتی به دوستیهای اینترنتی داشتهاند.
خلاصه ماشینی:
"از نظر این دسته از وبلاگنویسان جوان ایرانی،مجازی بودن این دوستیها باعث میشود که برخی جوانان آن را بیخطر بدانند(همان نکتهای که منتقدان در جوامع غربی هم در مورد آن ابراز خطر میکنند)و بنابراین نمیدانند که این روابط ممکن است به جهان واقعی منتقل شود.
نگرشهای منفی به دلیل فریبآمیز بودن این نوع دوستیها اینگونه نگرشها بیشتر به ماهیت فریب در دوستیهای اینترنتی و از بین رفتن قبح دروغ در اینگونه روابط میپردازند و کمتر به کشیده شدن اینگونه روابط به جهان واقعی توجه دارند.
ir/ ناشناس1در تاریخ 92 فروردین 7831 مینویسد: "من پسری هستم 12 ساله و دانشجو که چند سال قبل از طریق اینترنت و تلفنی با دختری هم سن خود و مجرد از یک شهر دیگر آشنا شدهام!حدود یک سال ما باهم ارتباط تلفنی داشتیم و برای یکدیگر عکس،نامه،هدیه و...
نگرشهای مثبت به دوستیهای اینترنتی بیشتر به تجربیات خوشایند شخصی از این دوستیها اشاره میکنند و در واقع به بخش اول نگرشهای منفی ارائه شده در بخش اول (1)- http://www.
پیشنهادهایی برای پژوهشهای آینده این پژوهش تنها بر محتوای وبلاگها متمرکز شده بود و بنابراین پژوهشهای دیگری بر روی خود کابران اینترنت،نگرش مسئولان به روابط مجازی و آگاهی آنها از کیفیت و کمیت این دوستیها در ایران،اثرات اجتماعی و فردی این دوستیها در جهان واقعی، دلایل گریش جوانان به این دوستیها،و حتی دلایل توجه ناکافی دانشگاههای ایران به این نوع روابط،میتواند جنبههای دیگری از این دوستیها را واکاوی کند."