خلاصه ماشینی:
"آزمایشهای انجامشده توسط هوک نیز با موفقیت همراه نبود اما وی در سال 2761 م(1501 هـ ش)تلاش کرد تا توجه انجمن سلطنتی را به این مطلب جلب کند که نیوتن اولین فردی نبوده که اقدام به ساخت تلسکوپ با آیینههای مقعر کرده است.
یکی دیگر از استنباطهای او که به همین طریق انجام شد،باعث به وجود آمدن یکی از بزرگترین اشتباهات وی نیز شده است(نوری که از داخل عدسی عبور میکند همواره به طیف رنگهای تشکیلدهندهاش تبدیل میشود و به همین دلیل هیچگاه نمیتوان عدسیای ساخت که پدیدهی خطای فامی در آن وجود نداشته باشد).
او پیشنهاد کرد که ساختمان پیچیدهی چشم که متشکل از مواد با شفافیتهای متفاوت است میتواند به عنوان نمونهی خوب برای ساخت عدسیهای شیای استفاده شود: احتمالا باید ساختار عدسی شیای متشکل از مواد متفاوت باشد [بهطوری که اجزای قرار گرفته در کنارهم متفاوت باشند]،با همان روشی که ساختار اصلی چشم براساس آن ساخته شده است...
با وجود خلأ اعتباری که ناشی از شکست تلسکوپ عظیم ملبورن بهوجود آمده بود و نیز درحالیکه هنوز تقاضای عدسی برای استفاده در تجهیزاتی چون طیفنگارها و دوربینهای نجومی(با زاویهی دید بیش از حد معمول) وجود داشت،تلسکوپهای انعکاسی نقره-شیشهای شروع با اثبات غلبه و برتری خود به عنوان تلسکوپ منتخب منجمان کردند...
چنین نتایجی فقط با تلسکوپهای نوری مانند تلسکوپ هیل یا کک یا ایایتی به دست نیامدهاند؛عامل دیگری که طی (به تصویر صفحه مراجعه شود) قرن بیستم میلادی باعث پیشرفت علم کیهانشناسی شد درواقع باز شدن چشم منجمان به تمام دستهی امواج رادیویی ناشی از طیف مغناطیسی بود."