خلاصه ماشینی:
"مطلب بعدی این فصل تحت عنوان«تعاون در فرهنگ بختیاری»به بررسی ایل بختیاری از لحاظ مناسبات خاص اجتماعی نظاره دارد که به طور کلی جامعهای پیشرفته محسوب میشود و از مبانی مناسبات آن تکیه بر ارزش انسان است.
5ذکر پیشینهء تاریخی بختیاریها از زمان شاه طهماسب صفوی(1575-1534)که ریاست لر بزرگ (قومی که بعدها به بختیاری شهرت یافت)را در ازاء یک خراج سالیانهء سنگین به تاج میرخان آسترکی واگذار کرد (به نقل از مؤلف شرفنامه)تا روی کار آمدن نادرشاه افشار و درگیری وی با بختیاریها(1732)و کوچ سه هزار خانوار شاخهء هفت لنگ بختیاری به خراسان(برای جلوگیری از تهدیدات بعدی)و بعدها استفاده از همین قشون شکست خوردهء بختیاری برای حمله به قندهار با اعطاء منصب سرداری به علی صالح خان بختیاری(اولین خان بختیاری که از طرف پادشاه ایران به لقب سرداری رسید)و سپس تصرف اصفهان توسط علی مردان خان، یکی از رؤسای بختیاری و نهایتا پیروزی کریمخان زند بر وی و آنگاه در اوایل دورهء قاجاریه،شکست قشون آقا محمد خان از لرهای بختیاری تا حوادث سال 1813 که قاجارها توانستند در قلمرو بختیاری نفوذ کنند،6مهمترین مباحث این قسمت از کتاب را تشکیل میدهند.
(ص 79) نویسنده در همین فصل،در مبحثی دیگر تحت عنوان «منابع طبیعی-جغرافیایی»به بررسی طبیعی منطقه در سه بند:فلات ایران-زاگرس مرکزی-دامنههای نواحی مرکزی زاگرس پرداخته،در ادامه با طرح بحث «سکنی گزینی در رشتهکوههای زاگرس»به بررسی پیشینه تاریخی این موضوع از دوران باستان میپردازد و در مطلع با استناد به نظر مینورسکی،بلندهای زاگرس در مناطق مرکزی با آبگیرهای فراوان و درههای مستعد کشاورزی را که کفایت تغذیه سالانه مردم بسیاری را میکند با ایجاد حکومتهای متعدد در آنجا در طول تاریخ مرتبط میداند."