خلاصه ماشینی:
"مفهوم دسترسی عینی شوتز در این متن برای بازساخت الگوی عملی و فعالیتهای فضا-زمان کنشگران و عاملان در جهان روزمره برابر با فایده بهینهسازی به واسطه برنامهریزی شهری/منطقهای است.
برای شمول بیشتر،مطالعات جغرافیایی اجتماعی جسم در اصطلاح شوتز میتواند به عنوان ارتباط عملکردی بین روندهای درونی و اعمال بیواسطه نسبت به جهان مادی و بیرونی دیده شود.
از یک سو جسم در جهان مادی واسطه بیان برای آگاهی بین المللی محسوب میشود و از سوی دیگر خصوصا در موقعیتهای چهره به چهره بعد فضایی در داخل جسم تغییر یافته و به آن میپیوندد.
سؤال این است که افراد چگونه با قرار دادن اشیا برای فعالیتهای خاص به ایجاد جغرافیاها میپردازند و چگونه نظم خاص اشیا را از طریق مصرف حفظ میکنند؟ همانطور که شوتز و لوکمان بیان میکنند این مسئله میتواند در منطقه دوم تأثیر و با درجات متفاوت احتمال در منطقه دسترسی قابل حصول رخ میدهد.
بنابراین پژوهش اجتماعی-جغرافیایی تنها به جغرافیای اهداف و موضوعات در جهان علاقهمند نیست،بلکه همچنین به این مسئله که افراد چگونه دنیا را از طریق فعالیتهای تولید و مصرفشان با خود ارتباط میدهند،توجه دارد.
بالاخره سومین منطقه پژوهش جغرافیای روزمره این است که چگونه فرایند ساخت بار علمی[شبکهی مفهومی] کنشگران به ارتباطات از راه دور جهانی[شبکهی مفهومی جهاناندیشی]مرتبط میشود و آنها چگونه بر روندهای نمادینه کردن تأثیر میگذارند؟اینگونه از جغرافیای اجتماعی آموزنده و مهم ابتدا به شرایط ارتباط،شبکهها و دسترسی عاملهای ویژه که باید به چنین ابزاری دسترسی داشته باشد، علاقهمند است."